Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
The aim of this study was to investigate effects of core training on some physical and physiological parameters on adolescent male students. Totally 24 persons were participated in the study as voluntary. Two groups were formed as experimental group (EG, n = 12, age = 15.30 ± 0.66 year, height = 173.80 ± 7.32 cm, body weight = 64.76 ± 11.68 kg) and control group (CG, n = 12, age = 15.05 ± 0.51 year, height = 170.05 ± 6.32 cm, body weight = 65.57 ± 13.07 kg) from volunteers. Eight weeks core training program was applied to EG, four days per a week in addition to their training. CG wasnnt participated in core training during 8 weeks. Age, height, weight, back and leg strength, vertical jump, body fat percentage, 20m shuttle run test, 1min push-up and curl-up measurements and tests were performed by volunteers. When compared pre-and post-values of EG, significances were found in all parameters (p < 0.05), except aerobic power. When compared pre and post values of CG, no significance was found in any parameters (p < 0.05). Between the groups, there were no significant differences in age, height and aerobic power values. Significant differences were found in all other parameters in favour of EG (p < 0.05). As a result, it could be said that there are positive effects of core strength training on some physical and physiological parameters of male students who were between 14-16 years old.
The aim of this study was investigation the acute effect of anaerobic exercise on dynamic balance of sedentary young boys. Totally 30 individuals who are sedentary healthy males participated in this study as a subject. Measurements were done between 14.00 and 18.00 in 4 days. Previously The subject in this study were introduced the procedure of the dynamic balance (Biodex Balance SD, Biodex, Shirley, NY. isokinetic balance device ) and Wingate power test (Monark 894E Peak Bike, Monark Exercise AB, Vansbro, Sweden.) and a written approval form was taken from each volunteer. Second day, all subjects were tested dynamic balance test after general warm-up. During the third and fourth days, all subjects were tested Wingate power test without load (empty scale) and 5% load and immediately after that all of them were tested the dynamic balance test. Subjects rested 48 hours between measurements and did not any exercise during the rest time. At the end of the application; overall balance, control trial 1.94±0.85, placebo trial 1.82±0.73, experimental trial 1.92±1.05, anterior-posterior balance, control trial 1.52±0.67, placebo trial 1.37±0.62, experimental trial 1.44±0.93, medial-lateral balance, control trial 0.98±0.53, placebo trial 1.03±0.45, experimental trial 1.06±0.62 there was no statistical significance was not observed dynamic balance after anaerobic exercise (p>0.05). In conclusion, we can conclude that anaerobic exercises have no acute effect on dynamic balance in sedentary youth males who are 13-15 ages.
The purpose of this study was to investigate of acute effects of anaerobic exercise at different intensities on dynamic balance performance. Twenty sedentary men who were 23.70 ± 1.45 years old, were voluntarily participated in the study. Single-blind, randomized controlled crossover design was used as experimental design. For determining dynamic balance, dynamic balance test on isokinetic balance device with dominant-single-leg test procedure was used. To create anaerobic exercise effect, Wingate anaerobic power test was used with different loads. Dynamic balance performance was measured one time before anaerobic exercise trials. During the following four days, anaerobic exercise trials with different intensities were applied in order to create anaerobic acute effect. Dynamic balance test procedure immediately applied after all anaerobic trials. For analyzing obtained data, repeated measures analysis of variance and LSD correction tests were applied. In terms of other trials, 10.0% and 7.5% anaerobic exercise trials showed significant decrement in overall and anterior-posterior balance points (p < 0.05). In terms of other trials, 10.0%, 7.5%, and 5.0% anaerobic exercise trials showed significant decrement in medial-lateral balance point (p < 0.05). Besides, balance points increased in 10.0% trial, while the balance points gradually decreased to 7.5% trial from control. In summary, it could be said that dynamic balance positively influenced from anaerobic exercise when it low intensity, and negatively influenced from anaerobic exercise when it high intensity.
The ability to quickly perceive appropriate motor response is essential in the badminton sport under the critical time pressure. This study aimed to evaluate the visual and auditory reaction time, speed, anaerobic power and vertical jump between elite and non-elite badminton athletes. With this purpose, various anthropometric measurements, hexagonal obstacle test, vertical jump test, anaerobic power measurement and auditory and visual reaction time tests were performed to the elite and non-elite athletes. When auditory reaction time, vertical jump and anaerobic power measurements were evaluated, there was no significant difference between the elite and non-elite groups, but it was noticed that there was a significant differences in quickness and visual reaction time in favor of elite athletes. It is also seen that speed and visual reaction time have a positive effect on badminton athletes are able to get to the high performance level in other literature information. For this reason, it has been thought that training programs designed for badminton athletes by considering these physiological parameters and training systems designed to increase the reaction time may be beneficial.
Purpose: In this study, it has been aimed to determine the effect of 8-week ball-handling training program on upper-lower extremity muscular strength of individuals with Down syndrome. Method: In the study, twenty one individuals who had been medically diagnosed with trisomy down syndrome and still attending special education and rehabilitation centres have participated as voluntarily. The participants have been selected randomly and divided into exercise (10 participants) and control groups (11 participants). The exercise group was trained with Ball-handling Training Program for 8 weeks; 2 days a week and a 60 minute per day. However, the control group did not participate in any activities regularly. In the study, Takei hand grip dynamometer was used to measure upper extremity strength. For the measurement of lower extremity strength, standing broad jump–vertical jump, wall squat test and Takei leg dynamometer strength tests were utilized. The statistical analyses of the data were realized by using SPSS 21.0 package program. Results: The means of after eight weeks, leg strength test (pre:22.47±13.12; post:30.90±13.87; p=.005) wall squat test (pre:23.55±10.95; post:30.92±13.87; p=.005) and dominant hand grip strength (pre:11.35±5.74; post:14.55±7.18; p=.024) were found more significant than the means of baseline in exercise group. But, It was not significant differences between post measurements of exercise and control groups (p>0.05). Conclusion: The findings of the study have revealed that 8-week ball-handling training program made a positive effect on upper-lower extremity strength of individuals with Down syndrome. However, it is assumed that if the program implemented is maintained for a longer period of time, the positive effect of the training on individuals with DS will increase.
ÖZET Omurgayı dengede tutan core antrenmanı gövdenin antrene edilmesinde kullanılmaktadır. Bu çalışmada, 8 haftalık core antrenmanın futbolcuların fiziksel ve fizyolojik parametreleri üzerine etkisi araştırıldı. Çalışmaya 18-30 yaş arasında; 22 çalışma grubu (ÇG), 22 kontrol grubu (KG) olmak üzere toplam 44 futbolcu dahil edildi. ÇG'na 8 hafta antrenmanlarına ek olarak core antrenman programı uygulanırken, kontrol grubunun ise sadece normal antrenmanlarına devamı sağlandı. Grupların vücut kompozisyonu, bacak kuvveti, sırt kuvveti, esneklik, dikey sıçrama, 20 m. sürat ölçümleri ile VO2max (maksimal oksijen tüketim kapasitesi) ölçümleri alındı. İkili grupların karşılaştırılmasında ön test ve son test farkı alınarak bağımsız t-testi uygulandı. Her grubun ön test ve son testlerinin karşılaştırılmasında bağımlı t-testi kullanıldı. ÇG'nun ön test ve son test değerleri karşılaştırıldığında tüm parametrelerde anlamlı bir iyileşme gözlendi. KG'nun ön test ve son test değerleri karşılaştırıldığında; BKİ, vücut ağırlığı, dikey sıçrama, bacak ve sırt kuvveti değerlerinde anlamlı bir iyileşme gözlendi. Gruplar arası farklarda; ağırlık, BKİ, esneklik, bacak ve sırt kuvveti, 20 m. sürat ve VO2max değerlerinde ÇG lehine p<0.05 düzeyinde anlamlılık saptandı. Sonuç olarak core kuvvet antrenmanlarının bazı fiziksel ve fizyolojik parametreler üzerine olumlu etkileri olduğu söylenebilir. Anahtar Kelimeler: Core antrenman, futbolcu, fiziksel ve fizyolojik özellikler ABSTRACT In this study, we investigated the effect of eight-week core training on physical and physiological parameters of football players. 44 football players, 22 experimental group (EG) and 22 control group (CG), between 18-30 years of age were included in the study. While eight-week core trainings were applied to EG, normal trainings were continued in CG. Body composition, leg strength, back strength, flexibility, vertical jump, 20-m speed and VO2max (maximal oxygen consumption capacity) measurements of the groups were taken. Independent t-test for paired comparison of the groups and dependent t-test for the comparison of pre-and post-tests of the groups were used. Significant improvement was observed in all parameters of EG. A significant improvement was seen in BMI (Body Mass Index), weight, vertical jump and leg and back strength values of CG. In the differences of the groups, the significance at p<0.05 level was detected in weight, BMI, flexibility, leg and back strength, 20-m speed and VO2max values in favor of EG. All in all, it can be concluded that there are some positive effects of core strength training on physical and physiological parameters.
Giriş: Uzun dönem sporcu gelişiminde uygun antrenmanlarla branşın gerektirdiği biyomotor yetilerin, teknik-taktik kapasitenin geliştirilmesi öngörülür. Spor branşları, atletizmin orta-mesafe branşı (ATP-CP=%15,LA=%55,O2=%30) ile güreş branşında (ATP-CP=%45,LA=%55) olduğu gibi, kullandıkları enerji sistemleri yönüyle birbirlerinden farklılık gösterir [1]. Bu araştırmanın amacını, atletizm (orta-mesafe) ve güreş antrenmanının, ergen sporcuların dayanıklılık, sürat ve anaerobik güç gelişimi üzerindeki etkilerinin incelenmesi oluşturmaktadır. Yöntem: Araştırma grubunu sporcu eğitim merkezlerinde kayıtlı, yaş ortalaması 13.9±1.1 yıl olan, toplam 64 erkek atlet (n=30) ve güreşçi (n=34) oluşturmuştur. Sporculara bir yıl ara ile boy uzunluğu (BU) ve vücut ağırlığı (VA) ölçümü, 30 metre sürat koşu (30m) testi, 20 metre mekik koşu testi ile aktif dikey sıçrama (CMJ) testi uygulanmıştır. Elde edilen verilerden, her sporcu için beden kütle indeksi (BKI), dayanıklılık (maxVO2), Lewis nomogramına göre anaerobik güç (AnG) değerleri hesaplanmıştır [2]. Yaş (yıl), BU (cm), VA (kg), BKİ (kg/m^2), 30m (sn), AnG (kgm/s), maxVO2 (ml/kg/dk) değişkenleri için ortalama ve standart sapma (±SS) değerleri hesaplanmıştır. Her bir değişken için ön-son test farkları hesaplanmış, gelişim yüzdeleri belirlenmiştir. Verilerin analizinde uygulanan ölçümlerin branşların arasındaki farka ilişiksiz örneklemler için T-testi, tekrarlı ölçümler arasındaki fark için ise eşleştirilmiş örneklem T-testi uygulanmıştır ve anlamlılık düzeyi p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırma grubundaki sporcuların yaş ortalama değerleri karşılaştırıldığında branşlar arasında benzerlik gözlenmiştir (Atletizm=14.0±1.1yıl, Güreş=13.8±1.1yıl; p>0.05). Ön testte BU, VA, BKI, 30m ve maxVO2 değerlerinde, atlet güreşçiler arasında farklar tespit edilmiştir (p<0.05). Son testte ise VA ve BKİ arasında benzerlikler (p>0.05); BU, 30m, AnG, maxVO2 değerlerinde ise branşlar arasında farklar bulunmuştur (p<0.05). Ön test ve son test sonuçlarına göre değişkenlerin değerleri arasında, her iki branşta da, anlamlı farklar bulunmuştur. Gelişim yüzdeleri yönünden branşlar incelendiğinde sporcuların hem atletizm branşında, hem de güreş branşında BU, sürat, anaerobik güç ve dayanıklılık yetileri itibariyle gelişimleri benzerlik göstermektedir. VA ve BKİ değerlerinde ise güreşçiler lehine anlamlı bir fark görülmüştür. Sonuç: Araştırmanın ilk ölçümlerinde branşlar arasında farkların bulunmasının branşların gerektirdiği özelliklerden kaynaklandığı söylenebilir. İkinci ölçümlerde ise VA ve BKİ dışında diğer değişkenlerde gruplar arasında farklar devam etmiştir. Bir yılın sonundaki farkların yüzdesi incelendiğinde sporcuların VA ve BKİ yüzdeleri dışındaki değişkenlerin benzer oranda geliştiği görülmüştür. Sonuç olarak farklı branş antrenmanlarının performans değişkenlerinin gelişimleri üzerinde farklı bir etkisi görülmemişken, güreş branşındaki sporcuların atletlere oranla VA ve BKI oranlarının arttığı söylenebilir. Kaynaklar: 1. Sönmez GT. Egzersiz ve Spor Fizyolojisi. Bolu: Ata Ofset; 2002. 37 s. 2. Tamer K. Sporda Fiziksel-Fizyolojik Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. 2. baskı. Ankara: Bağırgan Yayımevi; 2000.
Bu araştırmanın amacı, fiziksel aktivite amaçlı rekreasyon alanlarına gelen kullanıcıların mekân seçimini ve aktiviteye katılımlarını etkileyen faktörleri incelemektir. Araştırmanın evrenini Afyonkarahisar ilinde yaşayan 16 yaş üzerindeki park ve rekreasyon alanı kullanıcıları oluşturmuştur. Evren seçimi ve örneklem seçimi, amaca yönelik (purposive sampling) yöntemdir. Araştırmaya gönüllü olarak 385 kişi katılmıştır. 385 veride bazı katılımcıların cevaplarının “geçersiz” olduğu saptanmış ve araştırmanın örneklemi 343 katılımcıdan oluşmuştur [16-46 yaş (x= 22.73, ss= 6.36), % 52.5 (180)’i kadın]. Veri toplama aracı olarak; Stanis, Schneider, Chavez ve Shinew (2009) tarafından geliştirilen, Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması Gümüş, Alay ve Karakılıç (2012) tarafından yapılan Fiziksel Aktivite Mekânı Değerlendirme Ölçeği (FAMDÖ) kullanılmıştır. 2 alt boyut (fiziksel aktivite mekânı seçimi, fiziksel aktiviteye katılımı engelleyen unsurlar) ve 33 maddeden oluşan FAMDÖ, 5’li Likert tipinde olup, katılımcıların park ve rekreasyon alanlarını fiziksel aktivite mekânı olarak seçmeye iten unsurları ve bu mekânlarda fiziksel aktiviteye katılımı engelleyen unsurları ölçmektedir. Verilerin analizinde betimleyici istatistik ve tek değişkenli varyans analizi (ANOVA) ile ilişkisiz örneklemler T-Tesi (Independent Samples T-Test) yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, park ve rekreasyon alanlarında fiziksel aktivitelere katılmama nedenleri kullanıcıların cinsiyetine göre; mekân seçiminde etkili olan unsurlar ise, eğitim düzeyleri, ulaşım şekilleri, medeni durumları ve yaş grupları açısından anlamlı bir farklılık göstermektedir. Sonuç olarak; bireylerin eğitim düzeyleri, medeni durumları, cinsiyetleri ve yaşlarının fiziksel aktivite mekânı olarak park ve rekreasyon alanlarını tercih etmelerinde etkili olduğu söylenebilir.
Spor tesisleri hizmet üreten dinamik yapısı ve karmaşık süreçleri içeren özelliği ile yönetilmesi gereken stratejik alanlar olarak dikkat çekmektedir. Bu nedenle spor tesislerinin yönetimi ancak müşteri memnuniyeti ile sürdürülebilir. Bu kapsamda ele alındığında bu araştırmanın amacı, SDÜ Spor Tesislerinde açılmış olan kursların etkinliğini ölçmek ve verilen hizmetin kalitesini inceleyerek arttırılmasına yönelik önerilerde bulunmaktır. Araştırmanın çalışma grubunu, SDÜ Spor Tesislerinde farklı branşlarda kayıtlı kursiyerler oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemi farklı kurslara kayıtlı 250 kursiyere ulaşılarak elde edilmiştir. Araştırmanın verileri; spor pazarlamasının boyutları olarak ele alınabilecek Eğitim, Hizmet Kalitesi, Ekipmanlar, Pazarlama İletişimi ve Kayıt-Bilgilendirme olmak üzere 5 boyutta toplam 33 sorudan oluşan anketin kursiyerlere uygulanması ile elde edilmiştir. Anket yoluyla toplanan verilerin analizinde SPSS İstatistik Programı kullanılmıştır. Bu anket yardımı ile spor tesislerinde açılmış olan kurslarda kayıtlı kursiyerlerin memnuniyetleri ölçülmüştür. Ayrıca kursiyerlere, kursa katılım amaçları, kursu nereden duydukları, hangi kursa kayıtlı oldukları, cinsiyetleri ve kursiyerin unvanı gibi bilgiler sorulmuştur. Araştırmanın sonuçlarına göre, SDÜ Spor Tesislerinde farklı branşlarda kayıtlı kursiyerlerin büyük çoğunluğunun; açılan kurslardan, tesislerden, verilen eğitim ve hizmetlerden memnun oldukları görülmektedir. Bununla birlikte araştırmanın sonucunda spor tesislerinde müşteri memnuniyetini artırmaya yönelik önerilerle ilgili literatüre katkı sağlanmıştır.
14.Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı
Türkiye Sporunda Erken Devletçilik ve Carl Diem2016 •
Avrupa Basketbol Ligindeki Kural ve Format Değişikliklerinin Saha İçi Performansa Olan Etkilerinin İncelenmesi
ANTRENMAN ve HAREKET BİLİMLERİ / TRAINING and MOV. SCIENCES2017 •
16. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Tam metin kitabı
Espor Oyuncularının İnternet Bağımlılık Düzeyleri ve Oyun Motivasyonları Üzerine Bir Araştırma2018 •
Okul Öncesi Öğretmenlerinin Spor Etkinliklerine İlişkin Görüşleri: İstanbul Örneği/Pre-school Teachers Views On Sport Activities: İstanbul Example-15. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi
Okul Öncesi Öğretmenlerinin Spor Etkinliklerine İlişkin Görüşleri: İstanbul Örneği/Pre-school Teachers Views On Sport Activities: İstanbul Example-15. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi2017 •
15. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi
Üniversiteler Arası Basketbol Şampiyonasına Katılan Sporcuların Yaşam Doyumları ile2017 •
2019 •
Atatürk Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
Genç Erkek Basketbolcularda Pliometrik Antrenmanların Statik Ve Dinamik Dengeye Etkisi THE EFFECTS OF PLYOMETRIC TRAINING ON STATIC AND DYNAMIC BALANCE OF YOUNG MALE BASKETBALL PLAYERS2017 •
African Journal of Microbiology Research
Effect of long-term training on physical and hematological values in young female handball players2012 •
The Journal of sports medicine and physical fitness
Effects of mini trampoline exercise on male gymnasts' physiological parameters: a pilot studyAnthropologist
The Effects of Plyometric Training on Balance, Anaerobic Power and Physical Fitness Parameters in Handball2016 •
One day National Conference on “Modern Perspectives of Sports Science and Yoga for the Enhancement of Sports Performance” on March 03, 2018 organized by the Res. Dept. of Physical Education, Ganesar Senthamil College of Arts and Science, TN, India
MODERN PERSPECTIVES OF SPORTS SCIENCE AND YOGA FOR THE ENHANCEMENT OF SPORTS PERFORMANCE2018 •
International journal of health, physical education & computer science in sports
Effect of Circuit Training on Respiratory Frequency among Male Handball Players2018 •
International Journal of Health, Physical Education and Computer Science in Sports (2231-3265)
Influence of Specific Strength Training among Hearing Impaired Students2018 •
Ganesar College of Arts and Science, Melasivapuri, Ponnamaravathi, Pudukkottai-622 403.
MODERN PERSPECTIVES OF SPORTS SCIENCE AND YOGA FOR THE ENHANCEMENT OF SPORTS PERFORMANCE Proceedings Editor2018 •