THE RELATIONSHIP BETWEEN THE ATTITUDES OF SECONDARY SCHOOL STUDENT TOWARDS THE SCHOOL SUBJECT PHYSICAL EDUCATION AND SPORTS AND KINESTHETIC INTELLIGENCE
Abstract
The purpose of this research is to examine the relationship between the attitudes of secondary school students towards the school subject Physical Education and Sports and kinesthetic intelligence. The study was carried out in the Maragheh province of Iran, Tabriz. In 2015-2016 academic year a total of 324 students (149 girls and 175 boys) in Middle School (Tarbiyat Middle School - Nuredanesh Middle School - Sama Middle School - Sadrossaadat Middle School - Rahe Zeyneb Middle School) participated in the. In order to evaluate the attitudes of the students, the Physical Education Lesson Attitude Scale created by of Mehmet GÜLLÜ and Mehmet GÜÇLÜ was used by the students (Güllü ve Güçlü, 2009). The Multiple Intelligence Observation Form in Dr. Ziya Selçuk's Multiple Intelligence Applications book and also the Form Of Identifying Multiple Intelligence Fields and Evaluation were utilized in this research. It is a 5 - Likert type and consists of 8 subsections belonging to intelligence types in Multiple Intelligences Theory. The kinesthetic intelligence form consists of 10 questions. Data were analyzed using the SPSS (Statistical Package for Social Sciences) statistical package program.
Article visualizations:
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Aracı, H. (2006). Okullarda beden eğitimi. Ankara: Nobel, s.46.
Bümen, N. T. (2005). Okulda çoklu zekâ kuramı. Ankara: Pegem A.
Demirel, Ö. (Ed.). (2007). Eğitimde yeni yönelimler. Ankara: Pegem A.
Ermiş, E. (2013). Spor ve çoklu zekâ. Samsun: Etüt.
Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri. İstanbul: Alfa.
Gardner, H. (2013). Çoklu zekâ yeni ufuklar. İstanbul: Optimist
Güllü, M., & Tekin, M. (2009). Spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 247-258.
Saban, A. (2002). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel.
Saban, A. (2010). Çoklu zekâ kuramı ve türk eğitim sistemine yansıması. Ankara: Nobel.
Selçuk, Z., Kayılı, H., & Okut, L. (2003). Çoklu zekâ uygulamaları. Ankara: Nobel. Yavuz, K. E. (2004). Eğitim ve öğretimde çoklu zekâ teorisi ve uygulamaları. Ankara: Ceceli.
Yetim, A. (2011). Sosyoloji ve spor. Ankara: Berikan.
Açak, M. (2005) Beden eğitimi öğretmeninin el kitabı. İstanbul: Morpa kültür yayınları Çamlıyer, H. Mavi, H. F. Daşdan, E. N. ve Çamlıyer, H. (2006). Beden eğitimi dersi uygulamalarında öğretim stil ve yaklaşımlarının çoklu zekâ kuramına iliŞkin kullanımı. 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu. 10-11 Haziran. Bursa. 54-65. Demirci, A. (2008) Ilköğretimde beden eğitimi dersi etkinlikleri (4-8. Sınıflar yeni öğretim programı). Ankara: Nobel yayın dağıtım.
Demirci, A. (2006) Ilköğretimde beden eğitimi uygulamaları. İstanbul: Değişim yayınları.
Demirel, Ö.,Başbay, A.ve Erdem, E. (2006). Eğitimde çoklu zekâ kuram ve uygulama.
Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Saban, A. (2005). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. 5. Baskı. Nobel Yayın.
Saban, A. (2009). Öğrenme Öğretme Süreci. 5. Baskı. Ankara: Nobel Yayın.
Vural, B. (Editör). (2005). Öğrenci merkezli eğitim ve çoklu zekâ. 3. Baskı. İstanbul: Hayat yayıncılık.
Aracı, H. (1999). “Okullarda Beden Eğitimi”. Bağırgan Yayınevi, Ankara.
Çamlıyer, H., Mavi F, Dasdan, N.E. ve Çamlıyer, H. (2005). “Beden Eğitimi Dersi Uygulamalarında Öğretim Stil ve YaklaŞımlarının Çoklu Zekâ Kuramına ilişkin Kullanımı”,4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu, 10-11 Haziran 2005, Bursa.
Duman S., Önal N.A., ve Taşgın Ö. (2003). “Özel Öğretim Sınıflarında Beden Eğitimi Dersi Öğretim Programının Öğretmen GörüŞleri ile Değerlendirilmesi”,3.Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Olimpik Eğitim ve SporKültürü Sempozyumu, Tayyare Kültür Merkezi, Bursa Ofset Tesisleri, 23-24 Mayıs 2003, Bursa.
Özyigit, C. (1991). “Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeninin Bugünkü Eğitim Sistemi içindeki Yeri ve Önemi”. 1. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu(19-21 Aralık 1991 İzmir), İzmir, Milli Eğitim Bakanlığı Okul içi Beden Eğitimi Spor ve izcilik Dairesi BaŞkanlığı, Milli Eğitim Basımevi 1992. 77- 82.
Piaget J. (1964). “Development and Learning. Journal of Research in Science Teaching”, 2, 176-186.
Tuğrul B., Duran E. (2003). “Her Çocuk BaŞarılı Olmak Için Bir Şansa Sahiptir: Zekanın Çok Boyutluluğu Çoklu Zeka Kuramı“, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24: 224-233.
Yavaş, M. ve ilhan, A. (1997). “Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri”, Bursa Melisa Matbaacılık, 2. Baskı.
Baysal, A. C., Tekarslan, E. (1996). Davranış Bilimleri. (2.Baskı). İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Baysal, A. C. (1981). Sosyal ve Örgütsel Psikolojide Tutumlar. İstanbul Üniversitesi İŞletme Fakültesi.
Demirhan, G., Altay, F. (2001). Lise Birinci Sınıf Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spora IliŞkin Tutum Ölçeği II. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu. Spor Bilimleri Dergisi. Cilt 12, sayı GÜNEY, S. (1998). Davranış Bilimleri ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Ankara: Ocak Yayınları
İnceoğlu, M. (2000). Tutum Algı IletiŞim. Ankara: Verso Yayıncılık
Kağitçibaşi, Ç. (1999). Yeni Insan ve Insanlar. İstanbul: Evrim Yayınevi
Ülgen, G. (1995). Eğitim Psikolojisi: Birey ve Öğrenme. Ankara: Bilim Yayıncılık
Çamlıyer, H., Mavi, H.F., Daşdan, E.N. ve Çamlıyer, H. (2005). Beden eğitimi dersi uygulamalarında öğretim stil ve yaklaşımlarının çoklu zeka kuramına ilişkin 138 kullanımı. Bursa: 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu, 10-11 Haziran.
Holoğlu, O.G. (2006). Ilköğretim Ikinci Kademede Öğrenim Gören Kız Öğrencilerin Beden Eğitimi Dersine Karşı Tutumları. YayımlanmamıŞ Yüksek Lisans Tezi, Bursa:Uludağ Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Lazear, D. (2000). The Intelligent Curriculum. New York: Zephyr Press.
BaŞbay A. Çoklu Zekâ Kuramına Göre Eğitim Programları ve Sınıf içi Etkinliklerin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Yüksek Lisans Tezi, 2000.
Katz J, Mirenda P, Auerbach S. Instructional Strategies and Educational Outcomes for Students with Development Disabilities in Inclusive “Multiple Intelligences” and Typical Inclusive Classroom, Research and Practice for Persons with Severe Disabilities. International Journal of Special Education. 2002; 27 (4): 227-238.
Küçükahmet L. Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara, Nobel Yayınları. 2006.
Temiz N. Çoklu Zeka Kuramı Okulda ve Sınıfta. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım. 2007.
Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik Testler. Ankara: Yeni DoğuŞ Matbaası.
Özyiğit, C. (1991). Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu, Bildiriler, Paneller, Tartışmalar. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Okul İçi Beden Eğitimi ve Spor İzcilik Dairesi BaŞkanlığı: İzmir, Milli Eğitim Basımevi. 78.
Şişko, M., Demirhan, G. (2002). Ilköğretim okulları ve liselerde öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine iliŞkin tutumları.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 205-210.
Vural, B. (2004). Öğrenci Merkezli Eğitim ve Çoklu Zeka. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejpe.v0i0.1637
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2018 Hatami Omid, Savaş Seyfi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright © 2015 - 2023. European Journal of Physical Education and Sport Science (ISSN 2501 - 1235) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).
