THE EFFECTS OF RECOVERY TECHNIQUES TAUGHT TO CHILDREN AFTER TRAUMA EXPERIENCE ON THE COPING STRATEGIES
Abstract
The objective of this study was to examine the effects of the recovery techniques training program on children's coping strategies. This research was conducted in a state middle school in Turkey during the educational year of 2016-2017. Both the experimental and the control groups consisted of 12 students. In this research nonequivalent control group model of quasi-experimental design was used. For the students in the experimental group, a recovery training program was applied once a week for eight weeks. No training was provided for the students in the control group. 'Child Postraumatic Stress Reaction Index” and “Kidcope” were used to collect the data in the study. The Mann-Whitney U test was used for the significance of the difference between pretest and posttest scores. According to the findings obtained; the recovery training program applied to children was effective in increasing active coping scores and in reducing the avoidant coping and negative coping.
Article visualizations:
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Akar, A. (2018). Psikolojik sağlamlık programının ergenlerin psikolojik sağlamlık düzeyine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bayram, N. (2009). Sosyal bilimlerde SPSS ile veri analizi (2. Baskı). Bursa: Ezgi.
Bedel, A., & Arı, R. (2011). Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin yapıcı problem çözme ve sürekli öfke düzeylerine etkisi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(4), 1-10.
Boyden, J., & Mann, G. (2005). Children’s risk, resilience, and coping in extreme situations. (Ed. M. Ungar). Handbook for working with children and youth: Pathways to resilience across cultures and contexts (pp. 3-26). London: Sage Publications.
Büyüköztürk, Ş. (2014a). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2014b). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Canton-Curtes, D., & Canton, J. (2010). Coping with child sexual abuse among college students and post traumatic stress disorder: The role of continuity of abuse and relationship with the perpetrator. Child Abuse & Neglect, 34(7), 496-506.
Çolak, B., Kokurcan, A., & Özsan, H. H. (2010). DSM’ler boyunca travma kavramının seyri. Kriz Dergisi, 18(3), 19-25.
Davey, M., Eaker, D. G., & Walters, L. H. (2003). Resilience processes in adolescents: Personality profiles, self-worth, and coping. Journal of Adolescent Research, 18(4), 347-362.
Dumont, M., & Provost, M. A. (1999). Resilience in adolescents: Protective role of social support, coping strategies, self-esteem, and social activities on experience of stress and depression. Journal of Youth and Adolescence, 28(3), 343-363.
Erden, G., & Gürdil, G. (2009). Savaş yaşantılarının ardından çocuk ve ergenlerde gözlenen travma tepkileri ve psikososyal önerileri. Türk Psikoloji Yayınları,12(24),1-13.
Erden, G., Kılıç, E. Z., Uslu, R. İ., & Kerimoğlu, E. (1999). Çocuklar için travma sonrası stres tepki ölçeği: Türkçe geçerlilik, güvenilirlik ön çalışması. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 6(3), 143-149.
Eroğlu, E. (2001). Ailenin çocuklarda problem çözme yeteneğinin gelişmesi üzerindeki etkisi (Adapazarı Örneği) (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Folkman, S., & Lazarus, R. S. (1986). Stress process and depressive symptomatology. Journal of Abnormal Psychology, 95, 107-113.
Frederick, C. J. (1985). Children traumatized by catastrophic situations. (Ed: In S. Eth, and R. Pynoss). Posttraumatic stress disorder in children. Washington, DC: American Psychiatric Press.
Gladdıng, S. T. (2012). Aile terapisi, tarihi, kuram ve uygulamaları (İ.Keklik ve İ. Yıldırım, Çev.). Ankara: Türk Psikolojik danışma ve Rehberlik Derneği
Gupta, L., Perrin, S., Gjestad, R., Smith, P., Dyregrov, A., & Yule, W. (2001). Çocuklar ve felaket toparlanma tekniklerinin öğretilmesi ana kitabı. Milli Eğitim Bakanlığı- UNICEF Psikososyal Okul Projesi.
Gömleksiz, M.N., & Bozpolat, E. (2012). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin problem çözme becerilerine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2),23-40.
Gürgan, U. (2006). Grupla psikolojik danışmanın üniversite öğrencilerinin yılmazlık düzeylerine etkisi. Ankara Üniversitesi, Eğitim bilimleri Enstitüsü, Anakara.
Herbert, C. (2016). Travma sonrası psikolojik tepkileri anlamak (N. Azizlerli, & R. Güneş, Çev.) İstanbul: Psikonet Yayınları.
Jacobs, S. C. (1999). Traumatic grief: Diagnosis, treatment and prevention. Philadelphia: Brunner/Mazel Inc.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1995). Teaching students to be peacemakers: Results of five years of research. Peace and Conflict: Journal of Peace Psychology, 1(4), 417-438.
Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
Köroğlu, E. (2018). DSM-5 Tanı Ölçütleri Başvuru El Kitabı (E. Köroğlu, Çev.). Ankara: HYB Yayıncılık
Kukuoğlu, A. (2018). Doğal afetler sonrası yaşanan travmalar ve örnek bir psikoeğitim programı. Afet ve Risk Dergisi, 1(1),39-52.
Kutlu, A. (2016). Çatışma çözme psiko-eğitim programının ortaokul öğrencilerinin çatışma çözme, sürekli öfke ve öfke ifade tarzları üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mevlana Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Lane-Garon, P.S. (2000). Practicing Peace: The impact of a school-based conflict resolution program on elementary students. Peace & Change, 25(4), 467-482.
Loo, G.T., DiMaggio, C.J., Gershon, R.R. & Canton, D.B. (2016). Coping behavior and risk of post-traumatic stress disorder among federal disaster responders. Disaster Medicine and Public Health Preparedness, 10(1), 108-117.
Munoz, M. A. (2002). Early intervention in high poverty elementary schools: Theimpact of a mental health program on social skills and conflict resolution learning. Erişim tarihi: 05.07.2018, https://eric.ed.gov/?id=ED463471
Olgun-Özpolat, T, & Yüksel, Ş. (2001) Yakınlarını kaybeden kişilerin ruhsal durumlarının ve ruhsal durumlarının ve yas tepkilerinin karşılaştırılması. Toplum ve Bilim, 90, 41-69.
Rossouw, J., Yadin, E., Alexander, D. & Seedat, S. ( 2018). Prolonged exposure therapy and supportive counselling for post-traumatic stress disorder in adolescents: Task-shifting randomised controlled trial. The British Journal of Psychiatry, 18(288), 1-16.
Ruppert, F. (2014). Travma, bağlanma ve aile konstelasyonları. Ruhun yaralarını anlamak ve iyileştirmek. (F. Zengin, Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Sezgin, U., Yüksel, Ş., Topçu, Z., & Dişçigil, A. G., (2004). Ne zaman travmatik yas tanısı konur? Ne zaman tedavi başlar ?. Klinik Psikiyatri Dergisi, 7,167-175.
Spirito, A., Stark, L. J. & Williams, C. (1988). Development of a brief coping checklist for use with pediatric populations. Journal of Pediatric Psychology, 13(4), 555-574.
Spurrel, M. T. & McFarlane, A.C. (1993). Post-traumatic stress disorder and coping after a natural disaster. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 28, 194-200.
Şenyurt, M. (2013). Psikoeğitimin, travma sonrası stres bozukluğu olan hastalarda öfke yönetimi ve problem çözme becerisi üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). GATA Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ünüvar, A. (2012). Gerçeklik kuramına dayalı psiko-eğitim programının lise öğrencilerinin denetim odağı ve yılmazlık düzeyi üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v0i0.2292
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2019 Ahmet Kutlu, Ahmet Bedel
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).