AN ANALYSIS ON THE EFFECT OF VIOLENCE REDUCTION PSYCHOEDUCATION PROGRAM ON COMMUNICATION, CONFLICT RESOLUTION AND EMPATHY SKILL LEVELS OF ADOLESCENT STUDENTS

Yunus Akan

Abstract


The purpose of this study is to examine the effect of the "Violence Reduction Psychoeducation Program (VRPP) for Students Aged 11-18" on the levels of communication, conflict resolution and empathy skills of secondary school students. This research was designed as a semi-experimental design defined as "Pretest-Post-test Control Group Model". The study group of the research consisted of 120 students studying in the Selçuklar secondary school affiliated to the Mersin Provincial Directorate of National Education in the 2018-2019 academic year. "Communication Skills Evaluation Scale", "Empathy Scale for Children and Adolescents" and "Determination of Conflict Resolution Behavior Scale" were used as data collection tools. The program was applied to the experimental group for 8 consecutive weeks with 1 60-70-minute session per week at 11 o'clock on Mondays in the conference hall of the school. Independent sample t-test and ANCOVA were used to analyze the data of this research. As a result of the research, it was found that program increased the students' level of communication, empathy and conflict resolution skills in the experimental group. In line with the results obtained, suggestions such as systematic and planned implementation of the developed program at certain hours as part of the curriculum within the scope of the psychological counseling and guidance services were made.

 

Article visualizations:

Hit counter


Keywords


violence reduction program, aggression, communication, empathy, conflict resolution

Full Text:

PDF

References


Akan, Y. (2018). “Şiddeti Azaltma Psikoeğitim Programı”nın (ŞAPP) eşine şiddet uygulayan erkeklerin saldırganlık, duygu yönetimi ve ilişki özyeterlik düzeylerine etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

Akgül, N., & Yavuzer, N. (2017). Kişilerarası duyarlılık eğitiminin üniversite öğrencilerinin empati ve iletişim becerilerine etkisi. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 14(2), 539-554.

Akgün, S., Araz, A. ve Karadağ, S. (2007). Anlaşmazlıklarımızı çözebiliriz: İlköğretim öğrencilerine yönelik bir çatışma çözümü eğitimi ve psiko-sosyal etkileri. Türk Psikoloji Dergisi, 22(59), 43-67.

Akgün, S. ve Araz, A. (2010). Anlaşmazlıkları çözebiliriz çatışma çözümü eğitim programı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Arslan, C., Hamarta, E., Arslan, E. ve Saygın, Y. (2010). Ergenlerde saldırganlık ve kişilerarası problem çözmenin incelenmesi. İlköğretim Online, 9(1), 379-388.

Ateş, N. (2014). Çatışma çözme eğitiminin 6. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme becerileri ve özsaygı düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Bacıoğlu, S. D. (2014). Şiddet ve saldırganlığın azaltılmasında önleme ve müdahale programlarının etkililiği: Meta analiz çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42).

Balcı, F. (2017). Okulda arabuluculuk. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Balta, E. E. (2011). Waldmann modeli ile yapılan metin öğretiminin 8. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, eleştirel düşünme ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Bemak, F. and Keys, S. (2000). Violent and aggressive youth: Intervention and prevention strategies for changing times. Practical skills for counselors. Corwin Press, Inc., 2455 Teller Rd., Thousand Oaks, CA 91320-2218.

Beşer, N. G. ve Çam, O. (2009). Suça yatkın ergenlerde olumlu kişilerarası ilişkiler geliştirme programının etkinliğinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10(3), 226.

Bryant, B. (1982). An index of empathy for children and adolescents. Child Development, 53, 413- 425.

Çetinkaya, Ş. (2013). Lise öğrencisi erkek ergenlerde problem çözme eğitiminin; problem çözme becerisi, kişilerarası ilişki tarzı ve öfke kontrolü üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aydın.

Çokdolu, N. (2013). Karakter eğitimi programının ilköğretim 2. kademe öğrencilerinin çatışma çözme ve saldırganlık düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Dökmen, Ü. (2008). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitapevi.

Damirchi, E. S. ve Bilge, F. (2014). Barış eğitimi programının yedinci sınıf öğrencilerinin çatışma çözme ve iletişim becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 39(175).

Eşkisu, M. ve Yıldız, S. A. (2011). Problem çözme becerisini geliştirme programının 9. Sınıf öğrencilerinin problem çözme becerisi üzerindeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Elbogen, E. B. and Johnson, S. C. (2009). The intricate link between violence and mental disorder: Results from the national epidemiologic survey on alcohol and related conditions. Arch Gen Psychiatry, 66(2), 152-161

Erdemir, N. ve Kış, A. (2017). Okul yöneticilerinin okul rehberlik ve psikolojik danışma hizmetleri ile ilgili görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(8), 34-47.

Farrington, D. P. (1991). Childhood aggression and adult violence: Early precursors and later life outcomes. The development and treatment of childhood aggression, 5, 29.

Filiz, A. (2009). Farklı lise türlerindeki öğrencilerin empatik eğilimleri ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi (Kartal ilçesi örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Gemci, H. (2015). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerine uygulanan etkili iletişim ve empatik beceri eğitiminin öğrencilerin iletişim ve empatik becerilerine etkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Gündoğdu, R. (2009). Yaratıcı drama temelli çatışma çözme programının ergenlerde öfke, saldırganlık ve çatışma çözme becerisine etkisi (Doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Hasta, D. ve Güler, M. E. (2013). Saldırganlık: kişilerarası ilişki tarzları ve empati açısından bir inceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (1), 64-104.

İrfaner, S. (2009). Öğrenciler arasında gerçekleşen zorbalık eylemleri ve zorbalık konusunda öğrencilerin, öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin tutum ve görüşleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Kabasakal, Z. (2013). The effects of mother education programs on the functionality, anger management and conflict solution levels of families. Eurasian Journal of Educational Research, 52, 1-20.

Kabasakal, Z. T., Sağkal, A. S. ve Türnüklü, A. (2016). Barış eğitimi programının öğrencilerin şiddet eğilimleri ve sosyal sorun çözme becerileri üzerindeki etkileri. Eğitim ve Bilim, 40(182).

Kaşık, N. C. ve Kumcağız, H. (2014). The effects of the conflict resolution and peer mediation training program on self-esteem and conflict resolution skills. International Journal of Academic Research, 6(1).

Kaya, B. (2013). Barış eğitimi programının kültürlerarası yeterlilik ve çatışma çözme stratejilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.

Kılıçarslan, E. (2011). İletişim kurma becerileri. İstanbul: Kriter Yayınları.

Koç, B. (2014). Kişilerarası ilişki tarzlarının saldırganlık ile ilişkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(4), 160-182.

Koç, B., Terzi, Y. ve Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 369-390.

Korkut, F. (2004). Okul temelli önleyici rehberlik hizmetleri. Ankara: Anı Yayıncılık.

Korkut, F. (1996). İletişim becerilerini değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (7), s. 18-23.

Koruklu, Ö. N. (1998). Arabuluculuk eğitiminin ilköğretim düzeyindeki bir grup öğrencinin çatışma çözme davranışlarına etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koruklu, Ö. N. (2003). Arabuluculuk eğitiminin iletişim ve çatışma çözme becerisine etkisi. Bir grup üniversite öğrencisi üzerinde çalışma (Yayınlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik başarıları, iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler: (Anadolu Üniversitesi ve Osmangazi Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma) (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Kutlu, A. ve Bedel, A. (2019). Çatışma çözme programının ortaokul öğrencilerinin çatışma çözüm becerilerine, sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarına etkisi. İlköğretim Online, 18(1).

Küçük, D. P. (2012). Müzik öğretmenliği anabilim dalı öğrencilerinin iletişim ve problem çözme becerileri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 33-54.

Latipun, S., Nasir, R., Zainah, A. Z. and Khairudin, R. (2012). Effectiveness of peer conflict resolution focused counseling in promoting peaceful behavior among adolescents. Asian Social Science, 8(9), 8.

McCart, M. R., Prienter, P. E., Davies, N. H. and Azen, R. (2006). Differential effectiveness of behavioral parent- training and cognitive behavioral therapy for antisocial youth: A meta-analysis. Journal of Abnormal Child Psychology, 34(4), 525-541.

Mutluoğlu, S. ve Serin, O. (2012). Çatışma çözme eğitim programının ilkokul 5. sınıf öğrencilerinin çatışma çözme becerilerine etkisi. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counselling (TIJSEG), 1(1), 25-34.

Ögel, K., Tarı, I. ve Eke, C. Y. (2006). Okullarda suç ve şiddeti önleme. İstanbul: Yeniden Yayınları,

Öner, U. (1999). Çatışma çözme ve arabuluculuk eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Öz, F. S. and Aysan, F. (2011). The effect of anger management training on anger coping and communication skills of adolescents. International Online Journal of Educational Sciences, 3(1).

Özcebe, H., Ulukol, B., Mollahaliloğlu, S., Yardım, N. ve Karaman, F. (2008). Sağlık hizmetlerinde okul sağlığı kitabı. Ankara: Sağlık Bakanlığı.

Sağkal, A. S. (2011). Barış eğitimi programının ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin saldırganlık eğilimleri, empati düzeyleri ve barışa ilişkin görüşleri üzerindeki etkisinin incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Sağkal, A. S., Türnüklü, A. ve Totan, T. (2012). Kişilerarası barış için empati: Barış eğitiminin empati becerilerine etkileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1447-1460.

Schaeffer, S. and Rollin, A. S. (2001). The evaluation of a community based conflict resolution program for African American children and adolescent. Research for Educational Journal, 6(1), 33-50.

Schreiter, S., Pijnenborg, G. H. and Rot A. H. M. (2013). Empathy in adults with clinical or subclinical depressive symptoms. Journal of Affective Disord. 150, 1-16.

Schrumpf, F., Crawford, D. K. and Bodine, R. J. (2007). Okulda çatışma çözme ve akran arabuluculuk (Çev: F. Gül. Akbalık ve B. Dilek Karaduman). Ankara: İmge Kitabevi.

Siyez, D. M. ve Kaya, A. (2011). Akran zorbalığı gruplarında empatik eğilim. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (2), 23-43.

Stevahn, L., Johnson, D. W., Johnson, R. T. and Real, D. (1996). The impact of a cooperative or individualistic context on the effectiveness of conflict resolution training. American Educational Research Journal, 33(4), 801-823.

Şahin, F. Y. (2017). Grupla iletişim becerileri eğitiminin üniversite öğrencilerinin iletişim beceri düzeylerine etkisi. Ankara: Pegem Akademi.

Tagay, Ö., Baydan, Y. ve Acar, N. V. (2010). Sosyal beceri programının (blocks) ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3), 19-28.

Tapan, Ç. (2006). Barış eğitimi programının öğrencilerin çatışma çözme becerileri üzerineki etkilerinin incelenmesi (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Taştan, N. (2004). Çatışma çözme ve akran arabuluculuğu eğitimi programlarının ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin çatışma çözme ve akran arabuluculuğu becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.




DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v7i7.3167

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2020 Yunus Akan

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.


This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).