THE EFFECTIVENESS OF PSYCHO-EDUCATION PROGRAM AIMED AT PREVENTING SMOKING ADDICTION ON THE BASIS OF MOTIVATIONAL INTERVIEW / DIE WIRKSAMKEIT DES PSYCHO-EDUCATION-PROGRAMMS ZUR VERHINDERUNG VON RAUCHABHÄNGIGKEIT AUF DER GRUNDLAGE VON MOTIVATIONSINTERVIEWS
Abstract
Diese Studie zielt darauf ab, die Rauchsucht mithilfe des Gruppenlebens im Rahmen des Programms zur Verhinderung der Rauchsucht zu verhindern, das auf einem vom Forscher für zigarettensüchtige Studenten, die an der Universität studieren, erstellten Psycho-Education-Programm für Motivationsinterviews basiert. Die Studiengruppe bestand aus der Versuchsgruppe bestehend aus 14 freiwilligen und zigarettensüchtigen Studenten und der Kontrollgruppe bestehend aus 14 freiwilligen und zigarettensüchtigen Studenten. Die Studie besteht aus einem semi-experimentellen Muster mit Anwendung vor und nach dem Test. Sowohl das vom Forscher erstellte Formular für persönliche Informationen als auch der Fagerström-Nikotinsuchttest (FNBT), der von Uysal, Kadakal, Karşıdağ, Bayram, Uysal und Yılmaz (2004) ins Türkische angepasst wurde, wurden als Vortest auf die gesamte Studiengruppe angewendet. Anschließend wurde mit der Versuchsgruppe ein 10-tägiges "Psycho-Education-Programm zur Verhinderung von Rauchabhängigkeit auf der Grundlage von Motivationsinterviews" durchgeführt. Die Kontrollgruppe war in keiner Anwendung enthalten. Nachdem das Psycho Education-Programm auf die Versuchsgruppe angewendet wurde, wurde der Fagerström-Nikotinabhängigkeitstest (FNBT) sowohl auf die Versuchsgruppe als auch auf die Kontrollgruppe angewendet, um festzustellen, ob das Psycho Education-Programm einen Unterschied machte. Es wurde festgestellt, dass die Prävention der Rauchsucht auf der Grundlage eines Motivationsinterview-Psycho-Education-Programms die Rauchsucht von Studenten mit Zigarettenabhängigkeit wirksam senkt / senkt. Die erhaltenen Ergebnisse wurden mit Unterstützung der Literatur diskutiert. In Übereinstimmung mit den Ergebnissen der Studie wurden folgende Vorschläge gemacht: Um die Wirksamkeit des Programms zu testen, kann in Abständen von 3 und 6 Monaten eine Folgemessung an der Versuchsgruppe durchgeführt werden. Die Placebogruppe kann auch in neuen Studien hinzugefügt werden. Schulpsychologen können psychoedukative Programme auf verschiedenen Ebenen und Gruppen anwenden. Die Wirksamkeit des Programms kann an Personen unterschiedlichen Alters und unterschiedlicher Arbeitsgruppen getestet werden.
Article visualizations:
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Arkowitz, H. & Miller, W. R. (2008). Learning, Applying and Extending Motivational Interviewing. Motivational Interviewing in the Treatment of Psychological Problems. Hal Arkowitz, Henny A. Westra, William R. Miller, Stephen Rollnick (Eds.), New York: The Guilford Press.
Aslan, D. (2005). Dünyada ve Türkiye’de tütün kontrolünde yeni bir dönem başladı: Tütün kontrolü çerçeve sözleşmesi. 14(1): 19–21.
Bektaş, M. (2009). İlköğretim öğrencilerine yönelik geliştirilen sigara kullanımı önleme programının etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, DEÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
Bektaş, M., Öztürk, C. (2012). Sigara Kullanımı Önleme Programının Geliştirilmesi Ve Programın Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (34) , 1-21.
Bilir N. (2008). Sigarayı Bırakma Yolları (Sigaranın Zararlı Etkilerinden Korunma). Ankara: T. C. Sağlık Bakanlığı Yayını.
Bozkurt, N. ve Bozkurt, A.İ. (2016). Nikotin bağımlılığını belirlemede Fagerström Nikotin Bağımlılık Testinin (FBNT) değerlendirilmesi ve nikotin bağımlılığı için yeni bir test oluşturulması. Pamukkale Medical Journal. 9: 45- 51.
Broms, U. (2008). Nicotine dependence and smoking behaviour a genetic and epidemiological study, Helsinki Üniversitesi, Helsinki, 2008; 11-18.
Çelepkolu, T., Atlı, A., Palancı, Y., Yılmaz, A., Demir, S., İbiloğlu, A. O. et al. (2014). Sigara kullanıcılarda nikotin bağımlılık düzeyinin yaş ve cinsiyetle ilişkisi: Diyarbakır Örneklemi. Dicle Med J. 41: 712-6.
De Vries, H., Mudde, A., Kremers, S., Wetzels, J., Uiters, E., Ariza, C., et al. (2003). The European Smoking Prevention Framework Approach (ESF A): short-term effects. Health Education Research, 18(6), 649-663.
Dicle, A. N. (2015). Motivasyonel Görüşme Uygulamaları. Türkiye Alim Kitapları. Saarbrücken, Deutschland / Almanya.
Dicle, A. N. (2017). Motivasyonel Görüşme: Öğeler, İlke ve Yöntemler. Journal of Social And Humanities Sciences Research (JSHSR), 4(15), 2043-2053. Doi: http://dx.doi.org/10.26450/jshsr.299.
Doğan, D. G. & Ulukol, B. (2010). Ergenlerin sigara içmesini etkileyen faktörler ve sigara karşıtı iki eğitim modelinin etkinliği. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 17 (3) 179-185.
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ). (2005). Promoting mental health. World Health Organization, Department of Mental Health and Substance Abuse.
Fagerstrom, K.O., Schneider, N.G. (1989). Measuring nicotine dependence a review of the Fagerstrom Tolerance Questionnaire. J Behav Med. 12: 159- 82.
Gençöz, F., Gençöz, T., Soykan, A., Soykan, Ç. (2003). Sigara bağımlılığı ve tedavisi.1: 2-14.
Karasar, N., (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Koudsi, N. A. (2010). CYP2A6 and CYP2B6: Sources of variation and their role in nicotine metabolism. Doktora tezi, Toronto Üniversitesi, Kanada, 4-10.
Longlios, M. A., Petosa, R., & Halam, J.S. (1999). Why do effective smoking prevention programs work? Studnet changes in Social Cognitive Theory constructs. Joumal of School Health, 69 (8), 326-331.
McGahee, T. W., Tingen, M.S. (2000). The effects ofa smoking prevention curriculum on fifth-grade children's attitudes, subjective norms and refusal skills. Southern on/ine journal of nursing research, 1(2).
Miller, W. R. & Rollnick, S. (2009). Motivasyonel Görüşme, Figen Karadağ, Kültegin Ögel, Ahmet Ertan Özcan (Çeviri Ed.), Ankara: HYB Basım Yayın
Özcan, S. (2009). Denetimli Serbestlik Uygulamasında Motivasyonel Görüşmelerin Etkinliği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi.
Özgür, G. (2016). Motivasyonel Görüşme ve Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği. Türkiye Klinikleri J. Psychiatr Nurs-Special Topics. 2 (3). 54-59.
Özyazıcı, A. (2012). Alkollü İçkiler Sigara ve Madde Bağımlılığı. DİB Yayınları, Ankara.
Rollnick, S., Miller, W. R. & Butler, C. C. (2008). Motivational Interviewing in Health Care: Helping Patients Change Behavior. New York: The Guilford Press.
Rubak, S. ve ark. (2005). Motivational Interviewing: A Systematic Review and Meta-analysis. British Journal of General Practice. 55, 305-312.
Schofield, M. J., Lynagh, M., Mishra, G. (2003). Evaluation ofa Health Promoting Schools program to reduce smoking in Australian secondary schools. Health Education Research. 18(6):678-92.
Scott, R. (2010). Motivational Interviewing: an Emerging Trend in Medical Management: an Action Guide to Eliciting Powerful Behavior Change Professional Patient Advocate Institute, Dorland Health..www.patientadvocatetraining.com. (Erişim tarihi: 13.12.2017)
Siyez, D., Palabıyık, A. (2009). Günebakan Madde Bağımlılığını Önleme Eğitim Programının Lise Öğrencilerinin Madde Kullanım Sıklığı, Uyuşturucu Maddeler Hakkındaki Bilgi Düzeyleri Ve Yanlış İnanışları İle Madde Reddetme Becerileri Üzerindeki Etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (28), 56-67.
Sommers-Flanagan, J., Sommers-Flanagan, R. (2015). Klinik Görüşme. Çevirenler: Akbaş, G., Korkmaz, L. İstanbul: Deniz Ofset Matbaacılık.
Tennent, S. R. (1991). An evulation of the effect of a smoking prevention program middle school students' knowledge and attitudes concemin cigarettee smoking. Published master's thesis. Texas Women University Department ofHealth. USA.
Tuğlu, C., Güzelant, A., Erdoğan, S., Şenevli, B. Ve Abay, E. (2000). Hekimlerde sigara içme alışkanlığı ve ruhsal örüntü. Bağımlılık Dergisi. 1(1): 32-42.
Uysal, M. A., Kadakal, F., Karşıdağ, Ç., Bayram, N. G., Uysal, Ö., Yılmaz, V. (2004). Fagerstrom test for nicotine dependence: reliability in a Turkish sample and factor analysis. Tuberk Toraks. 52: 115-21.
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v7i10.3305
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2020 Abdullah Nuri Dicle
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).