AN INVESTIGATION ON THE SCOPE OF THE CONCEPT OF BIODIVERSITY IN TURKEY AT HIGH SCHOOL GEOGRAPHY CURRICULUM

Ziya Ince, Vedat Şahin

Abstract


One of the definitions of biodiversity, which has many definitions, is the differences between living things or the diversity of life forms in the world. According to another definition, biodiversity is a group of wholes formed by genes, species, ecosystems and ecological events in a region. The importance of biodiversity is gradually increasing nowadays where some living species existing on earth are gradually disappearing. In this context, many disciplines have started to work on this subject. Studies in the fields of biology and science are especially important. On the other hand, although some studies have been done on the subject in the field of geography, studies on the place of biodiversity in geography education are limited. Biodiversity; Turkey has not received the place it deserves due to be reduced to just one unit in the Geography Curriculum. Biodiversity, due to the reduction to only one unit in the Geography Curriculum in Turkey, it has not received its deserved place. Because, when the secondary education geography curriculum is examined, it is seen that only in the first unit of 11th grade includes biodiversity. Likewise, there is only one learning outcome directly related to the subject in the Geography Education Program. Document analysis technique, which is one of the qualitative research methods, was used in our research. In the research, the place of biodiversity subject in secondary education geography curriculum was examined. Within this framework, journals, articles, books of academic value and reports containing statistical data that are published regarding to the topic were reviewed. In this context, many resources published in domestic and foreign languages on the internet has been scanned. In conclusion, in order for the biodiversity of what our country has, to be understood in terms of the whole society, this existence must be well known and assimilated. It gains importance to increase the efforts to transfer the biological diversity that exists in our day to future generations. Geography education is one of the most important factors in order to increase the level of awareness in this regard. In this context, it is important to allocate more space for this subject in different units in the secondary education geography curriculum.

 

Birçok tanımı olan biyoçeşitliliğin bir tanımı, canlılar arasındaki farklılıklar veya dünyadaki yaşam formlarının çeşitliliğidir. Bir başka tanıma göre ise biyoçeşitlilik; bir bölgedeki genlerin, türleri, ekosistemlerin ve ekolojik olayların oluşturduğu bütünler topluluğudur. Yeryüzünde var olan bazı canlı türünün yavaş yavaş yok olduğu günümüzde biyoçeşitliliğin önemi giderek artmaktadır. Bu bağlamda birçok disiplin bu konuda çalışmalar yapmaya başlamıştır. Bunlardan özellikle biyoloji ve fen bilimleri alanlarındaki çalışmalar önemlidir. Diğer yandan coğrafya alanında konu üzerine bazı çalışmalar yapılmış olsa da coğrafya eğitimi içinde biyoçeşitliliğin yeri konusunda çalışmalar sınırlıdır. Biyoçeşitlilik; Türkiye’de Coğrafya Öğretim Programında sadece bir üniteye indirgenmesinden dolayı hak ettiği yeri almamıştır. Çünkü ortaöğretim coğrafya müfredatı incelendiğinde sadece 11.sınıfın 1.ünitesinde biyoçeşitliliğin yer aldığı görülmektedir. Aynı şekilde Coğrafya Öğretim Programında konuyla doğrudan ilgili yalnız bir kazanım yer almaktadır. Araştırmamızda nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmada biyoçeşitlilik konusunun ortaöğretim coğrafya öğretim programlarındaki yeri incelenmiştir. Bu çerçevede konu üzerine yayınlanmış akademik değeri olan dergi, makale, kitap ve istatistik verileri içeren raporlar gözden geçirilmiştir. Bu kapsamda internet ortamında yer alan yerli ve yabancı dilde yayınlanmış birçok kaynak taranmıştır. Sonuç olarak ülkemizin sahip olduğu biyoçeşitliliğin bütün toplum bakımından anlaşılması için öncelikle bu varlığının iyi bilinmesi ve özümsenmesi gerekir. Bu gerçekleştirildikten sonra, gelecek nesillere günümüzde var olan biyolojik çeşitliliğin aktarılması için çalışmaların attırılması önem kazanır. Bu konuda bilinç düzeyinin arttırılması için en önemli araçlardan biri coğrafya eğitimidir. Bu bağlamda ortaöğretim coğrafya müfredatında bu konuya farklı üniteler içinde yer alacak şekilde daha fazla yer ayrılması önemlidir.

 

Article visualizations:

Hit counter


Keywords


biodiversity, geography education, geography education program, curriculum /

Full Text:

PDF

References


Akgündüz, E., Karauz, E. S., Özüdoğru, E., Çekiç, A. O., & Kalaycı, K. (2012). Türkiye biyolojik çeşitliliğinin coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla izlenmesi: nuh’un gemisi biyolojik çeşitlilik veritabanı. Biyolojik Çeşitlilik Sempozyumu (22-23 Mayıs-2012) Bildiri Kitabı (s. 8-9). Ankara: Tarım Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Biyolojik Çeşitlilik Daire Başkanlığı.

Avcı, M. (2016). Ekosistem Coğrafyası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi, Coğrafya Lisans Programı, ISBN 978-605-07-0674-1.

Bulut, M. (2019). Fen bilimleri, biyoloji, coğrafya ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin biyoçeşitlilik konusundaki görüşleri ve çalıştıkları bölgedeki biyoçeşitliliği derslerinde işleme düzeyleri. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Matematik ve Fen Bilimleri Eğitimi Anabilim Dalı, Fen Bilgisi Eğitimi Bilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.

Çetiner, S. (2010). Biyoçeşitlilik nedir? Ne değildir? TarlaSera Aylık Tarım ve Kültür Dergisi, Kasım sayısı, sayfa:14-16.

Demirayak, F. (2002). Biyolojik çeşitlilik-doğa koruma ve sürdürülebilir kalkınma. Ankara: TUBITAK, Aralik 2002 Vizyon-2023, Biyolojik Çeşitliliğin Korunması ve Sürdürülebilir Kalkınma Paneli için hazırlanan Rapor.

Deniz, T. (2019). Turizm ve biyoçeşitlilik. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(3), 323-339.

Derman, M., Çakmak, M., Yaşar, M. D., Kızılaslan, A., & Gürbüz, H. (2013). Biyoçeşitlik konusunda yapılan çalışmalar ve öğretim programlarında biyoçeşitliliğin değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (JRET), Cilt:2 Sayı:3, 57-66.

Dilbirliği, E. (2007). Biyolojik çeşitlilik ve genetik kaynakların sürdürülebilir kullanım stratejilerinin değerlendirilmesi üzerine bir araştırma. Ankara: Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı Doktora Tezi.

Doğan, S., Türk, M. B., Doğan, S., & Kesik, O. A. (2018). Biyoçeşitliliğin izlenmesi ve korunmasında coğrafi bilgi sistemlerinin (CBS) kullanımı. International Eurasian Conference on Biological and Chemical Sciences (EurasianBioChem 2018), April 26-27 (s. 284-288). Ankara. Retrieved from www.eurasianbiochem.org.

EEA. (2015). The European environment - state and outlook 2015: (SOER). Copenhagen: European Environment Agency (EEA) EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu).

FAO. (2019). Türkiye’nin biyoçeşitliliği: genetik kaynakların sürdürülebilir tarım ve gıda sistemlerine katkısı. Ankara: 222 s. Licence: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

Food & Biodiversity (2020). Easy Guide - part of the EU LIFE Project: Biodiversity in Standards and Labels for the Food Industry. Business-Biodiversity. Retrieved from https://www.business-biodiversity.eu/en/biodiversity 19.11.2020 .

Gürbüz, H., Derman, M., & Çakmak, M. (2013). Biodiversity literacy scale: development, validity and reliability. Electronic Journal of Education Sciences Vol: 2 Issue: 3, 77-91.

Keleş, F., & Özenoğlu, H. (2017). Ortaokul öğrencileri için biyolojik çeşitlilik konusunda ders planı tasarlama. Journal of Educational Sciences Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Aralık 2017, 8(2), 41-65.

Kurumlu, M. S., Atik, A. D., & Erkoç, F. (2010). Biyoçeşitliliğin önemi ve koruma stratejileri üzerine biyoloji öğretmenlerinin yeterliklerinin araştırılması. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BIBAD) 3 (2): 75-82, 2010 ISSN: 1308-3961

MEB. (2018). Ortaöğretim Coğrafya Dersi Öğretim Programı. Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. MEB Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. adresinden alınmıştır

MEB. (2018b). Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.

Merriam, S. B. (1998). Case Study Research in Education A Qualitative Approach. San Francisco: Jossey-Bass Publishing.

MFA. (2020). Biyolojik Çeşitlilik, Birleşmiş Milletler Çevre ve Kalkınma Konferansı: Rio Bildirgesi (1992). T.C. Dışişleri Bakanlığı: http://www.mfa.gov.tr/biyolojik-cesitlilik.tr.mfa 30.11.2020 took in from address.

Naumann, S., & Davis, M. (2020). Biodiversity and Nature-based Solutions. Analysis of EU- Commission funded projects ISBN 978-92-76-18204-7, doi:10.2777/183298 Luxembourg: Publications Office of the European Union.

nuhungemisi.gov.tr. (2019). Türkiye’nin Biyolojik Çeşitliliği. Ankara: T. C. Tarım ve Orman Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Nuh’un Gemisi Ulusal Biyolojik Çeşitlilik Veritabanı, Retrieved from http://www.nuhungemisi.gov.tr/.

RG. (1996). Biyolojik çeşitlilik sözleşmesi. Resmi Gazete (Tarih:27.12.1996, Sayı: 22860). Retrieved from https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/22860.pdf

Stahl, K., Lepczyk, C. A., & Christoffel, R. A. (2020). Evaluating conservation biology texts for bias in biodiversity representation. PLoS ONE 15 (7): e0234877. Retrieved from https://doi.org/10.1371/journal.pone.0234877, v1-11.

TUBÇSEP (2007). Türkiye Ulusal Biyolojik Çeşitlilik Stratejisi ve Eylem Planı. Ankara: T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Doğa Koruma Dairesi Başkanlığı, Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi Ulusal Odak Noktası.

TYVT (2020). Coğrafya Lisans Diploması Yeterliliği. Türkiye Yeterlilikler Veri Tabanı: Retrieved in 30.11.2020 from https://tyc.gov.tr/yeterlilik/cografya-lisans-diplomasi-TR00310359.html

UNDP.org. (2020). Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları. Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Türkiye. Retrieved in 28.11.2020 from https://www.tr.undp.org/content/turkey/tr/home/sustainable-development-goals.html

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık Dokuzuncu Baskı.




DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v8i1.3544

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2021 Ziya Ince, Vedat Şahin

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.


This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).