THE AGGRESSION LEVELS OF STUDENTS AT SCHOOLS THAT ADMIT STUDENTS WITH THE SPECIAL TALENT EXAM
Abstract
This study aimed to determine the aggression levels of the students studying at schools who admit the students with the Special Talent Exam and evaluate the changes. The universe of the study consisted of the schools who admit the students with the special talent exam, the sample group also consisted of total 413 students including 226 males, 187 females studying at the Faculty of Sport Sciences (SBF) (n=148), the Dilek Sabancı Conservatory (DSK) (n=112) and the Faculty of Fine Arts (GSF) (n=153). In collection of data, the 7 point Likert Aggression questionnaire by Kiper (1984), for socio-demographical information, personal information forms were used. In our study, the Cronbach alpha value of aggression scale was found to be 0.79. By testing homogeneity and variances of data, the One Way ANOVA for multi comparisons and the Tukey test for the determination of difference resources were utilized while the Independent Sample t test was used for the gender factor in the determination of relevant data changes. The statistically significant differences were found out in the sub-dimensions of Impulsive, Destructive and Passive Aggressions among the students at the Faculty of Sport Sciences and the Dilek Sabancı Conservatory and the Faculty of Fine Arts (P<0.05). In accordance with gender, age and accommodation situations, there were meaningful differences in the aggression sub-dimensions between the schools (P<0.05). Gender-based passive aggression and general aggression differences may be explained with the roles attributed to male and female individuals by society, furthermore, the students at the Faculty of Sport Sciences had higher averages in the aggression sub-dimensions rather than the other school students, which may be related.
Article visualizations:
Keywords
References
Ağlamaz, T. (2006). Lise öğrencilerinin saldırganlık puanlarının kendini açma davranışı okul türü, cinsiyet, sınıf düzeyi, anne-baba öğrenim düzeyi ve ailenin aylık gelir düzeyi açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 19 Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ainsworth, P.B. (2002). Psychology and Policing. Les Johnston. Frank Leishman, Tim Newburn (Eds.). Cullompton, Devon: Willan Publishing.
Akduman, G.G., Çolak, M., Cantürk, G. (2007). Çocuklarda kendilik algısı ve saldırganlık eğilimi ilişkisi: Erzurum Örneği. Adli Psikiyatri Dergisi, 4 (3), 3- 12.
Aktaş, Z., Çobanoğlu, G., Yazıcılar, İ. (2004). Profesyonel erkek basketbolcuların saldırganlık düzeyleri ile maç başarıları arasındaki ilişkinin araştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (3), 127-134.
Alaskan, A.M., Bilge, A., Şarman, Ç. (2015). Şaman Davulu Dinlemenin Ruhsal Duruma Etkisi, Cankiri Karatekin University Journal of Institute of Social Sciences, 6(1): 137-150.
Aral, N., Bütün, A., Türkmenler, B., Akbıyık, A. (2004). İlköğretim Okullarının Sekizinci Sınıfına Devam Eden İlköğretim Öğrencilerinin Saldırganlık Eğilimlerinin İncelenmesi.Çağdaş Eğitim Dergisi, 315, 17-25.
Arslan, C., Hamarta, E., Arslan, E., Saygın, Y. (2010). Ergenlerde Saldırganlık ve Kişilerarası Problem Çözmenin İncelenmesi. İlköğretim Online,9(1), 379-388.
Baumeister, R.F., Bushman, B.J. (2004). Human nature and aggressive motivation: Why do cultural animals turn violent? International Review of Social Psychology, 17, 205-220.
Bostan, G., Kılcıgil, E. (2008). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencisi Olan ve Olmayan Ankara Üniversitesi Öğrencilerinin Saldırganlık Boyutları, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2008; 6 (3):133–140.
Budak, S. (2005). Psikoloji Sözlüğü. İkinci Basım. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Campbell, A., Muncer, S. (1998). Female Criminal Assault: An Avolutionary Perspective. Journal of Research in Crime and Delinquency, 35 (4), 413-428.
Cüceloglu, D. (2005). İnsan ve Davranışı. Remzi Kitapevi, İstanbul.
Çetinoğlu, G.(2016). Bursa birinci amatör ligindeki futbolcuların özyeterlik ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi Yüksek Lisans Tezi Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Çobanoğlu, Ş. (2005). Mobbing; İş Yerinde Duygusal Saldırı ve Mücadele Yöntemleri. Timaş Yayınları Psikoloji Dizisi, 34-35.
De Wied, M., Branje, S.J.T., Meeus, W.H.J.(2007). Empathy and conflict resolution in friendship relations among adolescents. Aggressive Behavior, 33, 48-55.
Dervent, F., Arslanoğlu, E., Şenel, Ö. (2010). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri ve Sportif Aktivitelere Katılımla İlişkisi (İstanbul İli Örneği),Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi.2010;7 (1): 523-525.
Doğan, B., Moralı, S., Kazak, Z., Tok, S. (2002). Bireylerin Spora Katılım, Cinsiyet ve Sürekli Kaygı Düzeylerine Göre Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Ege Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Performans Dergisi, 8(8), 1-13.
Efilti, E. (2006). Orta Öğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerin Saldırganlık, Denetim Odağı ve Kişilik Özelliklerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Doktora tezi.
Eroğlu, S. (2009). Saldırganlık davranışının boyutları ve ilişkili olduğu faktörler: lise ve üniversite öğrencileri üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 21, 206- 221.
Eron, L.D. (1987). The development of aggressive behavior from the perspective of a developing behaviorism. American Psychologist, 42(5), 435-442.
Erşan, E.E., Doğan, O., Doğan, S. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin Sosyodemografik Açıdan Değerlendirilmesi, Cumhuriyet Tıp Dergisi, 31: 231–238.
Fromm, E. (1993). İnsandaki Yıkıcılığın Kökenleri. (Çeviri Şükrü Alpagut), 2. Basım, Payel yayınevi, İstanbul.
Gergen, K.J., Gergen, M.M.(1986). Social pyschology (Second Edition). New York: Springer-Verlag, 226.
Gökçiçek, S. (2015). Ortaöğretim Kurumlarında Spor Yapan Ve Yapmayan Öğrencilerin Saldırganlık Tutumlarının Araştırılması (Samsun İli Örneği). Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
Halıcı, P., Baran, G. (2006). Yatılı İlköğretim Bölge Okullarına Devam Eden ve Ailesiyle Birlikte Yaşayan 12-14 Yaş Grubundaki Çocukların Saldırganlık Eğilimlerinin İncelenmesi, Adli Psikiyatri Dergisi, 2006; 3(2):23-30.
Hasta, D., Güler, M.E. (2013). Saldırganlık: Kişilerarası İlişki Tarzları ve Empati Açısından Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 : (1).
Jarvinen, L.K. (2001). Aggressive behaviour and social problem-solving strategies: a review of the findings of a seven-year follow-up from childhood to late adolescence. Criminal Behaviour and Mental Healt, 11, 236-250.
Karataş, Z.B. (2005). “Anne Baba Saldırganlığı İle Lise Öğrencilerinin Saldırganlığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” Çağdaş Eğitim Dergisi. Şubat. Sayı: 317.
Karataş, Z. (2008). Lise Öğrencilerinde öfke ve Saldırganlık. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 3.
Kesen, N.F., Deniz, M.E., Durmuşoğlu, N. (2007). Ergenlerde Saldırganlık ve Öfke Düzeyleri Arasındaki İlişki: Yetiştirme Yurtları Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 353 -364.
Kirsh, S.J. (2006). Children, Adolescents, and Media Violence: A Critical Look at the Research. London: Sage Publications.
Klickpera,B.g., Klein, G.(2007).Okullarda Şiddeti Önlemek (1.Baskı). İzmir: İlya İzmir Yayınevi Matbaası.
Kocatürk, R. (1982). Saldırganlık Güdüsünden Spor ve Eğitim Alanında Meslek Seçimine Etkisi. A. Ü. E. Fakültesi, Yükseklisans Tezi.
Konter, E. (2006). Spor Psikolojisi El Kitabı. Nobel Yayınevi, Ankara, 2006.
Köknel, Ö. (1996). Bireysel ve Toplumsal Şiddet (1.basım). Altın Kitaplar Basımevi, İstanbul.
Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik başarıları, iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Eskişehir: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Lorenz, K. (1968). Das Sogenannte Böse. Zur Naturgeschichte der Aggression. 1nd ed. Wien, Borotha-Schoeler Press, 21-22.
Masalcı, E.D. (2001). Aile İçi İletişimlerle Çocuğun Saldırganlık Düzeyi ve Uygun Davranışlarının Karsılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Maxwell, J.P., Siu, O.L. (2008). The Chinese coping strategies scale: Relationships with aggression, anger, and rumination in a diverse sample of Hong Kong Chinese adults. Personality and Individual Differences, 44 (5), 1049-1059.
Partal, M., Kılcıgil, E. (2003). Süper Ligde Oynayan Bir Futbol Takımı Taraftarlarının Şiddete Neden Olan Tahrik Olma Unsurları Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Sayı: 2, Ankara.
Sezer, F. (2011). Öfke ve psikolojik belirtiler üzerine müziğin etkisi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8:1. ISSN1303-5134.
Şahin, E.S., Owen, F.K. (2009). Psikolojik İhtiyaçları Farklı Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, Cilt 4, Sayı 32.
Şahin, H.M. (2003). Sporda Şiddet ve Saldırganlık. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
T.D.K. (2017). (http://www.tdk.gov.tr/2017).
Turgut, T., Lagace, D., İzmir, M., Dursun, S. (2006). Psikiyatri kliniklerinde şiddet ve agresyonun değerlendirilmesi: tanısal yaklaşımlar. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 16 (3), 179–194.
Tutkun, E., Güner, B.Ç., Ağaoğlu, S.A., Soylu, R. (2010). Takım Sporları ve Bireysel Sporlar Yapan Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
Wiehe, V.R. (1998), Understanding Family Violence: Treating and Preventing Partner, Child, Sibling, and Elder Abuse. London: Sage Publications, Inc.
Yavuzer, Y., Karataş, Z., Gündoğdu, R. (2013). Ergenlerin çatışma çözme davranışlarının incelenmesi: nicel ve nitel bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28 (1), 428 -440.
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v0i0.700
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2018 Mehmet Altın, Hayri Demir, Selçuk Buğdaycı, Yahya Gökhan Yalçın
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).
