INVESTIGATION OF THE EFFECTS OF PEER INTERACTION ON LANGUAGE AND PLAY DEVELOPMENT OF AN INDIVIDUAL WITH AUTISM SPECTRUM DISORDER

Fatih Kıvanç Erdoğan, Yahya Çikili

Abstract


Aiming at acquiring language and play skills for individuals with Autism Spectrum Disorder (ASD), this study uses multiple baseline design from single-subject research models supported by qualitative data. In the study, the data for storytelling, train building and playing, role playing skills were obtained through checklists, observations and interviews, and analyzed graphically and descriptively. Two children, one with high functional ASD and the other with typical development (TD), were included. The study was conducted in a home environment and a total of twenty-one teaching sessions were carried out. From the data obtained in the study process, it was concluded that peer interaction was effective in acquiring the skills of storytelling, train building and playing, role playing, and that these skills were generalized and permanent among different environments, persons and materials. In addition, non-targeted social and communicative gains were obtained in individuals with ASD. The social validity of the peer interaction and the skills studied was expressed by the families, children, teachers and academicians. Based on these data, peer interaction for the education of individuals with ASD is recommended.

 

Article visualizations:

Hit counter

DOI

Keywords


friendship; peer interaction; language development; autism spectrum disorder (ASD); play development

Full Text:

PDF

References


Acarlar, F. (2001). Sembolik Oyunun Dil Gelişimiyle ve Dil Bozukluklarıyla İlişkisi. Özel Eğitim Dergisi 3(1), 25-33.

Adley, M. (2015). Peer-Mediated Sandplay and Symbolic Play in Children with Autism Spectrum Disorder. New England: Thesis of Doctor of Psychology in the Department of Clinical Psychology at Antioch University .

Alak, G. (2014). Otizmli Çocuklarda Sembolik Oyunun Dil Gelişimi ile İlişkisi. Özel Eğitim Dergisi 15(2), 49-59.

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders . Arlington VA: American Psychiatric Publishing.

Ataoğlu, N. K. (2009). Oyun Alanı Gözlem Kontrol Listesinin Dilsel Eşdeğerlik, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. . 2009: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Avcıoğlu, H. (2012). Zihinsel Yetersizliği Olan Çocuklara Sosyal Beceri Kazandırmada İşbirliğine Dayalı Öğrenme ve Drama Yöntemlerinin Etkililiği. Eğitim ve Bilim, 37(163): 110-125.

Aydınlı, A. (2008). Sembolik Oyun Testinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Okul öncesi Dönemdeki, Normal, Otistik ve Zihin Engelli Çocukların Sembolik Oyun Davranışlarının Karşılaştırılması. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. New Jersey: Prentice-Hall.

Bauminger, N. (2007). Brief Report: Group Social-Multimodal Intervention for HFASD . Journal of Autism and Developmental Disorders. 2007; 37(8): 1605-1615., 37(8): 1605-1615.

Besler, F. (2015). Anneler Tarafından Sunulan Video Modelle Öğretimin Otizmli Çocuklara Oyun Becerisi Öğretmedeki Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Biermen, K., & Wargo, J. (1995). Predicting the Longitudinal Course Associated with Aggressive and Rejected Status. Development and Psychopathology, 669-682.

Blasco, P. M. (2001). Early Invention Services for Infants, Toddlers and the Families. Needham Heights: MA: Allyn and Bacon.

Çattık, M. (2016). Küçük Grup içinde Akıllı Tahtada Aşamalı Yardımla Öğretimin Otizm Spektrum Bozukluğu olan Çocukların Dijital Oyun ve Gözleyerek Öğrenme Becerileri Üzerindeki Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Dağseven-Emecen, D. (2018). Sosyal Beceri Yetersizlikleri. E. Sazak içinde, Özel Eğitimde Sosyal Uyum Becerilerinin Öğretimi (s. 33-54). Ankara: Pegem Akademi.

Dalgın-Eyiip, Ö. (2011). Bilgisayar Destekli Etkinlik Çizelgeleriyle Sunulan Öğretimin Otizm Spektrum Bozukluğu Gösteren Çocukların Çizelge İzleme ve Rol Oyun Becerilerini Öğrenmedeki Etkileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Erbaş, D. (2012). Güvenirlik. E. Tekin-İftar içinde, Eğitim ve Davranış Bilimlerinde Tek Denekli Araştırmalar (s. 110). Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayınları.

Ergin, G. (2017). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocukların Hayali Oyun Davranışlarının Çeşitlendirilmesinde İpucunun Giderek Artırılmasıyla Öğretimin Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Fantuzzuo, J., Smith, B. S., Coolahan, K. C., Manz, P. H., Canning, S., & Debnam, d. (1995). Assesment Preschool Interaction Behaviors Young Lowincome Children: Pen Interactive Peer Play Scale. Early Childhood Research Quartel, 10 (10): 20-51.

Fujiwara, A., & Sonoyama, S. (2018). The Effects of Selection and Intervention in Social Play Based on an Ecological Assessment of a Child with Autism Spectrum Disorder at a Kindergarten. Journal of Special Education Research, 7(1) 47-56.

Gagnon, S. G., & Nagle, R. J. (2004). Relationships between peer interactive play and social competence in at-risk preschool children. Psychology in the Schools, 41(2), 173-189.

Gülay, H. (2010). Okul Öncesi Dönemde Akran İlişkileri. Ankara: Pegem Akademi.

Hochman, M. J., Carter, W. E., Bottema-Beutel, K., Harvey, N. M., & Gustafson, R. J. (2015). Efficacy of Peer Network to Increase Social Connections Among High School Students with and without Autism Spectrum Disorder. Exceptional Children , 82(1): 96-116.

Hu, X., Zheng, Q., & Lee, G. T. (2018). Using Peer-Mediated LEGO® Play Intervention to Improve Social Interactions for Chinese Children with Autism in an Inclusive Setting. Journal of Autism and Developmental Disorders, 48:2444–2457.

Kamaraj, I. (2011). Okulöncesi Çocuk ve Arkadaşlık. M. Ormanlıoğlu-Uluğ, & G. Karadeniz içinde, Okulöncesi Çocuk ve…. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.

Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.

Katz, E., & Girolametto, L. (2013). Peer-Mediated Intervention for Preschoolers with ASD Implemented in Early Childhood Education Settings. Topics in Early Childhood Special Education , 33(3); 133-143.

Kent, C., Cordier, R., Joosten, A., Wilkes-Gillan, S., & Bundy, A. ( 2018). Peer-Mediated Intervention to Improve Play Skills in Children with Autism Spectrum Disorder: A Feasibility Study. Australian Occupational Therapy Journal, 65; 176–186.

Kırcaali-İftar, G. (2018). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklar ve Eğitimleri. Ankara: Vize Akademik.

Kurt, O. (2012). Sosyal Geçerlik. E. Tekin-İftar içinde, Eğitim ve Davranış Bilimlerinde Tek Denekli Araştırmalar. Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayınları.

McEvoy, M. A., Heckaman, V. M., Wehbt, J. H., & Denny, R. K. (1988). Promoting autistic children's peer interaction in an integrated early childhood setting using affection activities. Journal of Applied Behavior Analysis, 21(2): 193-200.

Meltzoff, A. N. (2005). Imitation other minds: The “Like me” hypothesis. S. Hurley, & N. Chater içinde, Perspectives on imitation: From Neuroscience to Social Science. Cambridge: MA: MIT Press.

Meral, B. F., & Cinisli, C. A. (2015). Özel Eğitimde Oyun ve Elli Örnek Oyun. Ankara: Eğiten Kitap.

Miller, T. M. (2015). Social Play and Engagement as an Outcome of Peer-Mediated Interventions for Students with Autism Spectrum Disorder. Kansas: Department of Psychology and Research in Education, Faculty of the University of Kansas in partial fulfillment of the requirements for the degree of Philosophy.

NAEYC. (2001). National Association for the Education of Young Children (NAEYC) Guidelines Revision. NAEYC Standards for Early Childhood Professional Preparation. WeT: http://www.naeyc.org/faculty/pdf/2001.pdf. 2001.

Ökcün-Akçamuş, M. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarda Söz-Öncesi Sosyal İletişim Becerilerinin Dilin Bileşenleri ile İlişkisinin İncelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Ökçün-Akçamuş, Ç., Acarlar, F., & Alak, G. (2018). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklarda Taklit Türlerinin Oyun Karmaşıklığı ve Sözcük Dağarcığı İle İlişkileri. Özel Eğitim Dergisi, 19(4): 747-775.

Öncül, N. (2015). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuklara Sembolik Oyunların Küçük Grupla Öğretiminde Canlı Modelle ve Video Modelin Karşılaştırılması. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Özaydın, L. (2006). Arkadaşlık Becerilerini Geliştirme Programının Özel Gereksinimli Olan ve Olmayan Okulöncesi Çocuklarının Sosyal Etkileşimlerine Etkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Özaydın, L., Tekin-İftar, E., & Kaner, S. (2008). Arkadaşlık becerilerini geliştirme programının özel gereksinimi olan okul öncesi çocuklarının sosyal etkileşimlerine etkisi. Özel Eğitim Dergisi, 9(1), 15-32.

Parsons, L., Cordier, R., Munro, N., & Joosten, A. (2018). The feasibility and appropriateness of a peer-to-peer, play-based intervention for improving pragmatic language in children with autism spectrum disorder. International Journal of Speech-Language Pathology, 1.

Piaget, J. (1962). Play, dreams and imitation in childhood. . London: Routledge.

Piştav-Akmeşe, P. (2014). Koklear İmplant ve Normal İşiten Çocukların Dil Becerilerinin Öyküleme Yoluyla İncelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Rodriguez-Medina, J., Martin-Anton, L. J., Carbonero, M. A., & Ovejero, A. (2016). Peer-Mediared Intervention for the Development of Social Interaction Skills in Autism Spectrum Disorder: A Pilot Study. Frontiers in Psychology, 7: 1986.

Rutherford, M. D., & Rogers, S. J. (2003). The cognitive underpinnings of pretend play in autism. Journal of Autism and Developmental Disorders 33, 289-302.

Sani-Bozkurt, S. (2011). Otizmli Çocuklara Rol Oyun Becerilerinin Öğretiminde Akran ve Yetişkin Modelin Kullanıldığı Video Modelin Etkililiği ve Verimliliği. Eskişehir : Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Saral, D. (2017). OSB Olan Çocukların Hayali Oyun Sıklığını ve Çeşitliliğini Artırmada İpucunun Giderek Artırılmasıyla Öğretimin Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Şahin, Ş. (2015). Otizmli çocuklara toplumsal uyarı işaretlerinin öğretiminde geleneksel ve gömülü öğretimle sunulan sabit bekleme süreli öğretimin etkililik ve verimliliklerinin karşılaştırılması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Şengül, Y. (2018). Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocukların Nesneli Oyun ve Taklit Becerilerinin Alıcı ve İfade Edici Sözcük Dağarcığı ile İlişkisi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Turhan, C., & Vuran, S. (2015 ). Otizm Spektrum Bozukluğu Gösteren Çocuklara Sosyal Becerilerin Öğretiminde Sosyal Öykü ve Model Uygulamalarının Etkililik ve Verimlilikleri. Journal of Special Education Early Childhood, (7)2 1-22.

Vousden, B., Wilkes-Gillan, S., Cordier, R., & Froude, E. (tarih yok). The play skills of children with high-functioning autism spectrum disorder in peer-to-peer interactions with their classmates: A multiple case study design. Australian Occupational Therapy Journal, 66:183-193.

Vuran, S., & Sönmez, M. (2008). Sosyal Geçerlik Kavramı ve Türkiye’de Özel Eğitim Alanında Yürütülen Lisansüstü Tezlerde Sosyal Geçerliğin Değerlendirilmesi. Özel Eğitim Dergisi, 9(1): 55-65.

Vygotsky, S. L. (1978). Mind in Society. M. Gle, V. J. Steiner, S. Scribner, & E. Souberman. içinde Cambridge: Harvard University Press.

Wolfberg, P. J., & Schuler, A. L. (1999). Fostering Peer Interaction, Imaginative Play and Spontaneous Language in Children with Autism. Child Language Teaching and Therapy.

Wolfberg, P., DeWitt, M., Young, S. G., & Nguyen, T. (2015). Integrated Play Groups: Promoting Symbolic Play and Social Engagement with Typical Peers in Children with ASD Across Settings. Journal of Developmental Disorders, 45: 830-845.

Yarımkaya, E. (2016). Akran Aracılı Uyarlanmış Fiziksel Aktivitelere Katılan Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Bir Bireyin İletişim Becerilerindeki Değişimlerin İncelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Yavuzer, H. (2016). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.




DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejse.v0i0.2901

Copyright © 2015 - 2023. European Journal of Special Education Research (ISSN 2501 - 2428) is a registered trademark of Open Access Publishing GroupAll rights reserved.

This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms.

All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).