EVALUATION OF PRE-SCHOOL TEACHERS` OPINIONS ON TEACHING WITH GAMES
Abstract
For the development of preschool children, games are generally very beneficial and effective. When we look at the education systems of the developed countries in recent years, it is seen that the concept of game is an important activity in terms of children's development. For most of the scientists, game is the best way to get to know and observe the child. And it is the best way to analyze. Children gain many skills while playing. They often learn behavior during playing such as learning, making effective decisions, cooperation, honesty, sharing, respecting the rights of others, liking friends, helping others. By observing the skills during the transition period to adulthood, the child practice and perfect them through the games. This study was conducted in order to determine the views of pre-school teachers about the teaching with games method. In the study, it was tried to determine the general views of preschool teachers on teaching with games, if they prefer teaching with games method, effects of game on learning, game types used in education, until what age children are supposed to play games, which games girls and boys play, which problems teacher encounter while having children play games and suggestions of preschool teachers on teaching with games method. Using the interview method which is one of the qualitative research methods in the research, the data obtained from 50 preschool teachers working in the kindergartens in Gaziantep province were analyzed by content analysis method. As a result of the study, it was found that most of the preschool teachers believe games contribute to motor, cognitive and social development of children, they are also helpful in terms of expressing themselves, they are effective since the learning is fast and permanent with games and children adopt the rules. It was also concluded that children have a strong memory along with their gaming activities, they develop intelligence, children love their school and friends, and that their creative features have improved. Therefore, it can be said that the teaching with games is an important method that contributes to children in almost all dimensions within the development process. However, in terms of teachers' views, physical and environmental conditions should be improved and the necessity of providing in-service trainings in the field of play education has emerged.
Article visualizations:
Keywords
References
Adler, A. (1997). İnsanı tanıma sanatı (6. Baskı). Çev. K. Şipal. İstanbul: Say Yayıncılık.
Alıncak, F. (2016a). Attitudes of secondary school students including physical activity involving playing games. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(3), 1-14. http://oapub.org/edu/index.php/ejep/article/view/255
Alıncak, F. (2016b). Evaluation of opinions of primary school teachers on the method of education with game. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(3), 81-96. http://oapub.org/edu/index.php/ejep/article/view/268
Alincak, F., & Tuzcuoğullari, Ö. T. (2016). The Evaluation of Violent Content Games for Children's Development. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(5), 61-67. http://oapub.org/edu/index.php/ejep/article/view/355
Altunay, D. (2004). Oyunla desteklenmiş matematik öğretiminin öğrenci erişişine ve kalıcılığa etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ayan, S., Alıncak, F., Tuzcuoğulları, Ö.T. (2015). Gaziantep’te Oynanan Bazı Yöresel Oyunların Hentbol Branşının Teknik Çalışmasına Yönelik Eğitsel Oyunlar Olarak Değerlendirilmesi, Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 252-257.
Ayan, S., Dündar, H. (2009). Eğitimde Okul Öncesi Yaratıcılığın ve Oyunun Önemi, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 28, Sayfa 63 -74.
Aydın, A. (2008). Sembolik Oyun Testi’nin Türkçe’ye Uyarlanması ve Okul Öncesi Dönemdeki Normal, Otistik ve Zihin Engelli Çocukların Sembolik Oyun Davranışlarının İncelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İstanbul.
Aytekin, H. 2001. Okul Öncesi Eğitim Programları İçinde Oyunun Çocuğun Gelişimine olan Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kütahya.
Barnett, L.A. (2013). Children’s perceptions of their play: scale development and validation. Child Development Research. Retrieved February 13, 2014, from http://www.hindawi.com/journals/cdr/2013/284741/
Büyüköztürk, Ş. (2006). Data Analysis for Social Sciences. Ankara: PegemA Publications.
Çoruh, L. (2004). Bilgisayar Destekli Eğitim Kapsamında Hazırlanan Bilgisayar Oyunlarının 4-6 Yaş Arası Çocuklara Temel Kavramların Öğretilmesindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara
Dansky, J., Silverman, I. (1973). Effects of Play on Associative Fluency in Preschool-Aged Children, Developmental Psycology. 9(1): 38-43.
Durualp, E. (2009). Altı Yaşındaki Çocukların Sosyal Becerilerine Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
Fırat, M. (2007). Yabancı Dil Öğretiminde Oyunun Kullanımı, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı, Erzurum.
Gay, L., Mills, G., Airasian, P. (2006). Educational Research: Competencies for Analysis and Application. New York: Prentice Hall.
Gazezoğlu, Ö. (2007). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Devam Eden 6 Yaş Çocuklarına Öz Bakım Becerilerinin Kazandırılmasında Oyun Yoluyla Öğretimin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: İzmir.
Gunsberg, A. (1983). "Creativity and Play," The Underserved: Our Young Gifted Children. Derleyen: M.B. Karnes. Reston VA: The Council for Excep- tional Children, s. 144-157.
Gül, M. (2006). Anasınıfına Devam Eden Alt Sosyo Ekonomik Düzeydeki 61-72 Ay Arası Çocuklara Sembolik Oyun Eğitiminin Genel Gelişim Durumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Howard, J., McInnes, K. (2012). The impact of children’s perception of an activity as play rather than not play on emotional wellbeing. Child, 38(1), 1-6.
Huizinga, J. (1995). Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme. (M.A. Kılıçbay, Çev.). Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
Kalaycıoğlu, H. (2011). Resim-Kelime Oyunlarının ve Cinsiyetin Dört Yaş Çocukların İngilizce Kelime Performansına Etkisi: Deneysel bir Araştırma Kelime Performansına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara
Kaya, N. (2011). 0-5 Yaş Arası Çocuklarda Müzikli Oyunların Gelişime Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
Kayılı, G. (2010). Montessori yönteminin anaokulu çocuklarının ilköğretime hazır bulunuşluklarına etkisinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Kaytez, N., Durualp, E. (2014). Türkiye’de Okul Öncesinde Oyun ile İlgili Yapılan Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2):110-122.
Kılıç, M. (2007). İlköğretim 1. sınıf matematik dersinde oyunla öğretimde kullanılan ödüllerin matematik başarısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Lindon, J. (2001). Understanding children’s play. Cheltenham: Nelson Thornes.
Marsell, M. (2009). Çocuk ve zihin terapisi (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
McInnes, K., Howard, J., Miles, G., Crowley, K. (2010). Differences in adult-child interactions during playful and formal practice conditions: An initial investigation. The Psychology of Education Review, 34(1), 14-20.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. http://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf adresinden 20 Şubat 2014 tarihinde edinilmiştir.
Ören, F.Ş., Avcı, D.E. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “Güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerin Psiko-motor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Elazığ
Özenç, E.G. (2007). İlk okuma ve yazma öğretiminde oyunla öğretim yöntemine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Piaget, J. (1962). Play, dreams and imitation. New York, NY: Norton.
Sel, R. (1987). Eğitsel Oyun, Ankara: Öğretmen Yayınları.
Stanley, M. (2009). Çocuk ve beceri (1. Baskı). İstanbul: Ekinoks Yayıncılık.
Thomas, L., Howard, J., Miles, G. (2006). The effectiveness of play practice for learning in the early years. Psychology of Education Review, 30(1), 52-58.
Timmons, L. (2003). A right to play? Examining childhood and a child’s right to recreation. http://www.stfx.ca/people/svincent/socianth391/timmonsliam.html (Erişim tarihi: 05.09.2012)
Tuğrul, B. (2010). Oyun temelli öğrenme. İçinde R. Zembat (Ed.), Okul öncesinde özel öğretim yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık. s.35-76.
Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Valentine, G., Mckendrick, J. (1997). Children’s outdoor play: Exploring parental concerns about children’s safety and the changing nature of childhood. Geoforum, 28, 219-235
Yağız, E. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının ilköğretim öğrencilerinin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yavaşoğlu, G. (2005). “Çocuk-Mekan-Oyun İlişkisinin İlköğretim Binalarında İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, MSGSÜ, İstanbul.
Yıkılmaz, A., Biçer, M., Gürkan, A. C., & Özdal, M. (2016). The evaluation of physical fitness of the primary and secondary schools students in 8-12 age group related to the performance. Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(3), 300-307.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Qualitative Research Methods in Social Sciences. Ankara: Seckin Publications.
Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Qualitative Research Methods in Social Sciences. Ankara: Seckin Publications.
Yin, R.K. (1984). Case study research: Design and methods. In Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Qualitative Research Methods in Social Sciences, Ankara: Seckin Publications.
Zengin, Ö., Demir, H., Alıncak, F., & Abakay, U. (2016). The evaluation of high school 12th grade students’opinions about the effectiveness of physical education classes. European Journal of Physical Education and Sport Science, 2(4), 1-16. http://oapub.org/edu/index.php/ejep/article/view/290
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejae.v0i0.649
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright © 2015 - 2023. European Journal of Alternative Education Studies (ISSN 2501-5915) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms.
All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).
