THE RELATIONSHIP BETWEEN TEACHERS’ SELF-EFFICACY BELIEFS AND RESISTANCES TO CHANGE
Abstract
Self-efficacy is referring to the people’ perceptions and beliefs regarding their thinking, creativity, ability and know-how. Concepts such as change, development, novelty and innovation are studied in educational institutions and schools more than as in all institutions and businesses. In this concept, the relationship between people’ self-efficacy perceptions and the ability of people to cope with the problems in the process of change and to produce new solutions to these problems is a matter of curiosity. For this reason, teachers’ perceptions regarding self-efficacy and resistance to change were investigated. The aim of the study is to determine the self-efficacy and resistance to change levels of primary school teachers and to determine the level of resistance to change of variables mentioned in the self-efficacy. Relational screening model was used in the study and the data obtained by quantitative data collection. The sample of this research consists 368 teachers serving in 40 official primary schools in Manisa-Salihli in 2013-2014 education year. The data of the study were obtained by ‘’Teachers’ Resistance to Change Scale’’ and ‘’General Self-Efficacy Scale.’’ Data analysis included frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation, r- statistic and multiple regression analysis tests. As a result of the research, it is seen that teachers’ self-efficacy perceptions are ‘’I agree’’ in all the sub-dimensions and in every part of the scale, and teachers’ perceptions of resistance to change are ‘’I do not agree‘’ in all sub-dimensions and in every part of the scale. Self-efficacy explains indifference size of resistance to change is as 19 %, passive-active resistance is as 13 % and reluctance dimension is as 16 % in a low level. Low levels do not mean that self-efficacy is less effective in resistance to change. Almost 20 % of these factors are important in resistance to change, and other factors are required to be detected.
Article visualizations:
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Alıcı, M. (2000). İlkokul öğretmenlerinin sınıf yönetiminde yetkinlik beklentisi rolünün İngiltere ve Türkiye’de seçilen bir araştırma grubu üzerinde incelenmesi. Retrieved form www.yok.gov.tr/egfak/meral.htm.
Alkan, C. (1997). Eğitim teknolojisi (5. Baskı). Ankara: Anı Yayınevi.
Ayık, A., Savaş, M. & Yücel, E. (2015). İlkokullarda görev yapan okul müdürlerinin genel öz yeterlik ile örgütsel bağlılık algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 193-218.
Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme kuram strateji ve taktikler, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: a social cognitive theory; Nj: Prentice Hall.
Bandura, A. (1995) Exercise of personal and collective efficacy in changing societies In A Bandura (Ed) self-efficacy in changing societies, New york: Cambridge University.
Basım, H. N., Korkmazyürek, H. & Tokat, A. O. (2008). “Çalışanların öz yeterlilik algılamasının yenilikçilik ve risk alma üzerine etkisi: kamu sektöründe bir araştırma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 121-130 (2008). (DOAJ, EBSCO)
Baskan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma, Denge Mat. L.fi., Ankara.
Başaran, İ. E. (1982). Eğitime Giriş. Ankara: Sevinç Matbaası.
Bovey, W. H. & Hede, A. (2001). Resistance to organizational change: The role of defence mechanisms. Journal of Managerial Psychology, 16/7, 534-548.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Coch, L. & French, J (1948) “Overcoming resistance to change”, Human Relations, 1(4): 512-32.
Çakır, B. S. (2009). İlköğretim okullarındaki yönetici ve öğretmenlerin örgütsel değişme ve örgütsel değişime direnme olgularını algılamaları üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çalık, T. & Er, E. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin okulun değişime açıklığı ile değişim kapasitesi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(2), 151-172.
Çalık, T.; Koşar, S.; Kılınç, A. Ç. & Er, E. (2013). İlköğretim okulu öğretmenlerinin değişime direnme davranışları ile öz yeterlikleri arasındaki ilişki, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (2), Retrived from.
Davis, K. A. (2004). Information technology change in the architecture, engineering, and constructing ındustry: An Investigation of Individuals’ resistance. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Virginia University of Technology.
Demirtaş, H. (2012). İlköğretim okullarının değişime açıklığı. İlköğretim Online, 11, 18-34.
Dent, E. B., & Goldberg, S. G. (1999). Challenging “resistance to change”. The Journal of Applied Behavioral Science, 35(1), 28.
Doğan, İ. (2002). Sosyoloji, kavramlar ve sorunlar (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Doğru, S. & Uyar, M. (2012). Milli eğitim bakanlığı taşra örgütlerinin değişmeye direnme eğilimleri üzerine bir araştırma: Konya ili örneği. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 119-143.
Eskici, M. (2013). İlkögretim öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklasıma iliskin öz yeterlik algıları ile tutumları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Doktora Tezi
Gibson, S. ve Dembo, M. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76, 569-582.
Gürses, G. & Helvacı, M. A. (2011). Öğretmenlerin okullarda değişiime karşı direnme nedenleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1541-1561.
Helvacı, M. A. (2010). Eğitim örgütlerinde değişim yönetimi (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Hill. L. A. (2010). Değişimi yönetmek. Çeviren: Melis İnan. İstanbul: Optimist Yayınları.
Hsiao, H.C., Chang, J.C., Tu, Y.L. & Chen, S.C. (2011). The impact of selfefficacy on innovative work behavior for teachers. International Journal of Social Science and Humanity, 1 (1), 31-36.
Hussey, D. E. (1997). Kurumsal değişimi başarmak (2. Baskı). Çeviren: Tülay Savaşer. İstanbul: Rota Yayınları.
Işık, İ. (2001). Özyeterlik inancı: Yönetici rolleri açısından bir inceleme. Marmara Üniversitesi Doktora Tezi.
İnandı, Y., Yeşil, H., Karatepe, R. & sterdikleri Direnç Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 563-581.
Judson, S. A. (1991). “Minimizing resistance to Change”-Changing Behaviour in Organization. Cambridge: Blackwell.
Kasap D. (2012). Sınıf öğretmenlerinin öz yeterlik inançları ile mesleklerine yönelik bilgisayar ve internet kullanımları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
Kaynak, T. (1995). Organizasyonel davranış ve yönlendirilmesi (2. Baskı). İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
Kiremit & Gökler (2010). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji öğretimi ile ilgili öz-yeterlik inançlarının karşılaştırılması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 41-54.
Kiremit, H. (2006). Fen bilgisi ögretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili öz-yeterlik inançlarının karsılastırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi doktora tezi
Koçel, T. (2005). İşletme yöneticiliği; yönetim ve organizasyon, organizasyonlarda davranış, klasik–modern–çağdaş yaklaşımlar (10. Baskı). İstanbul: Arıkan Basımevi.
Korkut, M. (2009). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel değişmeye ilişkin görüşleri: Çanakkale ili örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kurşunoğlu, A. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel değişmeye ilişkin tutumları: denizli ili örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kuvan, H. (2001). Örgütsel değişim ve değişime direnme olgusunun kamu ve özel sektörde algılanması üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lewin, K. (1947), "Frontiers in group dynamics II. channels of group life; social planning and action research", Human relations, 1(2), 143-153.
Önen, F. & Öztuna, A. (2005, Mart). Fen bilgisi ve matematik öğretmenlerinin öz yeterlik duygusunun belirlenmesi. İstek Vakfı Okulları I. Fen ve Matematik Öğretmenleri Sempozyumu’nda sunulan bildiri, İstanbul. Retrived from http://www.oldweb.yeditepe.edu.tr/yeditepe/GetFile.aspx?aliaspath...1+sayi...doc.
Özençel, E. (2007). Örgütsel değişimin ve değişime direnme olgusunun algılanması üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Pajares, F. (2002). Overview of social cognitive theory and of self-efficacy. Retrived from http://www.uky.edu/~eushe2/Pajares/eff.html adresinden alınmıştır.
Sabuncuoğlu, Z. & Tüz, M. (1996). Örgütsel psikoloji (2. Baskı). Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
Sağlam, M. (1979). Örgütsel Değişme. Ankara: Doğan Basımevi.
Stein, M. K., & Wang, M. C. (1988). Teacher development and school improvement: The process of teacher change. Teaching and Teacher Education, 4, 171–187.
Şentürk, S. (2007). İstanbul ili ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin değişime dirençleri ve direnç nedenleri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Taştan, M. (2013). İlköğretim okulu öğretmenleri için kişisel ve mesleki değişime açıklık ölçeklerinin geliştirilmesi: Bir uygulama. Akademik Bakış Dergisi, 35, 1-20.
Taymaz, H. (1997). Uygulamalı okul yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Yayınları.
Timurkan, K. (2010). Örgütsel yapının örgütsel değişime direnç üzerindeki etkisi: İzmir Tapu ve Kadastro Bölge Müdürlüğü'nde Bir Uygulama, Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Töremen, F. (2002). Eğitim Örgütlerinde Değişimin Engel ve Nedenleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 185-202.
Türk, Ö. (2008). ilkögretim sınıf ögretmenlerinin öz yeterlikleri ve mesleki doyumlarının incelenmesi. Yeditepe Üniversite Yüksek lisans tezi.
Wilson, L. & Kolb, W. L. (1949). Sociological analysis-an introductory text and case book. Harcourt: Brace and comp.
Wolters, C. A., & Daugherty, S. G. (2007). Goals structures and teachers’ sense of efficacy: their relation and association to teaching experience and academic level. Journal of Educational Psychology, 99 (1), 181-193.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel değişmenin yönetimi: sorunlar, yöntemler, teknikler, stratejiler ve çözüm yolları. Ankara: Nobel Yayınları.
Yıldırım, F. & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel özyeterlilik ölçeği türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21 (4), 301-308.
DOI: http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v0i0.1838
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Copyright (c) 2018 Semiha Şahin, Özge Aydın Demirel
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Copyright © 2015-2023. European Journal of Education Studies (ISSN 2501 - 1111) is a registered trademark of Open Access Publishing Group. All rights reserved.
This journal is a serial publication uniquely identified by an International Standard Serial Number (ISSN) serial number certificate issued by Romanian National Library (Biblioteca Nationala a Romaniei). All the research works are uniquely identified by a CrossRef DOI digital object identifier supplied by indexing and repository platforms. All authors who send their manuscripts to this journal and whose articles are published on this journal retain full copyright of their articles. All the research works published on this journal are meeting the Open Access Publishing requirements and can be freely accessed, shared, modified, distributed and used in educational, commercial and non-commercial purposes under a Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC BY 4.0).
